Για το Μεταφερόμενο Φορτίο από τον Πεζικάριο στη Μάχη

Δεκαπέντε λίβρες! (6,81 κιλά) Αυτό είναι το βάρος που μπορεί να οδηγήσει έναν υψηλής απόδοσης πεζοναύτη να καταστεί απώλεια μάχης, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που διεξήχθη από μία λοχαγό των πεζοναυτών στο Naval Postgraduate School. –του Paul Szoldra στο Task & Purpose.

Στη βραβευμένη μεταπτυχιακή της εργασία, με τίτλο «Πληρώνοντας το Βάρος με Αίμα: Μία Ανάλυση του Βάρους και του Επιπέδου Προστασίας που Προσφέρει ο Φόρτος Μάχης στις Τακτικές Επιχειρήσεις», η Λοχαγός Courtney Thompson υποστηρίζει ότι η δυνατότητα να κινείται ένας μαχητής πιο γρήγορα, έναντι ενός ισοδύναμου αντιπάλου, είναι πιο σημαντική, και η επικρατούσα τάση να φορτώνονται οι στρατιώτες με βαρύτερο φορτίο μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των απωλειών.

«Εξεπλάγην, όταν διαπίστωσα ότι 15 λίβρες επιπλέον στον φόρτο των 43 λιβρών (19,52 κιλά), ήταν ήδη πολύ», είπε η Thompson, αναφερόμενη στο τυπικό φορτίο των 43 λιβρών, που περιλαμβάνει αλεξίσφαιρο γιλέκο, κράνος κέβλαρ και άλλο προστατευτικό εξοπλισμό.

Η Thompson, που προέρχεται από το μηχανικό, βάσισε την έρευνα της σε μεγάλο εύρος δεδομένων, που περιλαμβάνουν:

• μία αυστραλιανή μελέτη, που εξέτασε την επίδραση του φόρτου μάχης στην ευκινησία,
• ιστορική έρευνα,
• και μία αναφορά του GAO (Government Accountability Office), που βρήκε ότι ο μέσος στρατιώτης, ή πεζοναύτης, το 2016 μετέφερε, κατά μέσο όρο, 120 λίβρες (54,48 κιλά) πολεμικού φόρτου.

Επίσης, έτρεξε μία προσομοίωση όπου μία ομάδα πεζοναυτών (13 ατόμων) αντιμετώπισε μία μικρή δύναμη ανταρτών, οπλισμένων με τυφέκια ΑΚ-47. Αφού παραγοντοποίησε τα στοιχεία που αφορούσαν τα όπλα, τη φυσική κατάσταση, τη σκοπευτική δεινότητα και άλλα, και βρήκε ότι στις περιπτώσεις όπου οι πεζοναύτες πολεμούσαν με μεγαλύτερο φορτίο ήταν πιο πιθανό να καταστούν οι ίδιοι απώλειες, ενώ στις περιπτώσεις που οι πεζοναύτες μπορούσαν να κινηθούν ταχύτερα είχαν 60% λιγότερες απώλειες.

Με άλλα λόγια, κάθε κιλό αυξάνει την κόπωση και η Thompson βρήκε πόση επιπλέον κόπωση μπορεί να προέλθει από την επιθυμία των διοικητών να προσθέσουν και άλλα υλικά στον φόρτο.

«Το πρόβλημα αυτό το είχαμε από παλιά και η τάση που επικρατεί σήμερα το κάνει χειρότερο», είπε η Thompson στο Task & Purpose.

Ιστορικά, το προβλεπόμενο βάρος για τον πεζικάριο δεν έχει αλλάξει και πολύ από τον 19^ο αιώνα. Μια μελέτη στα τέλη του 19^ου αιώνα προέβλεπε φόρτο μάχης 48 λιβρών (21,8 κιλά). Το 2007 η Συμβουλευτική Επιτροπή Έρευνας του Ναυτικού είπε ότι αυτό έπρεπε να είναι 50 λίβρες (22,7 κιλά).

Αλλά αυτά τα νούμερα έχουν ξεπεραστεί από την παρουσία περισσότερου προστατευτικού εξοπλισμού, οπλισμού και άλλων υλικών. Σήμερα, ο πεζικάριος των πεζοναυτών ή του στρατού ξηράς κουβαλάει περίπου 90 λίβρες (40,86 κιλά) στη μάχη, ενώ οι πολυβολητές και οι χειριστές Javelin μπορεί να φτάσουν τις 160 λίβρες (72,64 κιλά).

«Αν συνεχιστεί αυτή η τάση θα φτάσουμε σε ένα σημείο που οι στρατιώτες δεν θα μπορούν απλά να σηκώσουν το βάρος», πρόσθεσε η Thompson.

Η Thompson βέβαια δεν περιμένει το Σώμα των Πεζοναυτών να κάνει στροφή 180^Ο στο θέμα, πιστεύει όμως ότι τα δεδομένα που προσέφερε με την  εργασία της, για το πώς το βάρος επηρεάζει την αποτελεσματικότητα στη μάχη, θα βοηθήσουν στη λήψη καλύτερων αποφάσεων στο μέλλον.

Για παράδειγμα, αν από τις πληροφορίες είναι γνωστό ότι ο εχθρός είναι μία μικρή δύναμη, οπλισμένη με ΑΚ-47 και η πιθανότητα ύπαρξης αυτοσχέδιων εκρηκτικών συσκευών είναι χαμηλή, τότε, σύμφωνα με την εργασία της Thompson, είναι καλύτερο η φίλια δύναμη να φέρει θωράκιση Επιπέδου ΙΙΙ αντί για βαρύτερη Επιπέδου IV.

«Αυτό που έδειξαν τα ευρήματα είναι ότι μία ισορροπία βάρους και προστασίας είναι το καλύτερο», είπε η Thompson. «Το βάρος που δεν χρειάζεται να μεταφέρεις, δεν πρόκειται να σου δώσει περισσότερη προστασία».

Η ανάλυση της έδειξε ότι οι περισσότεροι πεζοναύτες πολεμούν καλύτερα με έναν φόρτο μάχης 50 λιβρών (22,7 κιλά), το πολύ, και φόρτο στην έφοδο 75 λιβρών (34,05 κιλά), το πολύ. Ή, με άλλα λόγια, οι περισσότεροι πεζοναύτες μπορούν να μεταφέρουν αποτελεσματικά το 30% του σωματικού τους βάρους ως φόρτο μάχης, και το 45% ως φόρτο εφόδου. Μόλις προστίθεται κι άλλο βάρος πάνω από αυτές τις τιμές τα στατιστικά στοιχεία της Thompson δείχνουν μία σημαντική καθίζηση στη μαχητική αποτελεσματικότητα.

«Οι προσομοιώσεις δεν είναι ποτέ τέλειες, αλλά ακόμη και οι πιο βασικές προσομοιώσεις μπορούν να παρέχουν σημαντική γνώση», είπε η Thompson στο Task & Purpose. «Αν είμαστε αργοί απέναντι σε έναν ισοδύναμο αντίπαλο, υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να χτυπηθούμε. Αν είμαστε ελαφρύτεροι και μπορούμε να εκτεθούμε στο εχθρικό πυρ όσο λιγότερο γίνεται, τότε έχουμε τις καλύτερες πιθανότητες να μη χτυπηθούμε».

Ακολουθεί η παρουσίαση της εργασίας της Thompson σε ppt.




Σχετικές αναρτήσεις

Ατομική Θωράκιση και Βαρύ Πεζικό