Ο Πίνακας του Willisen

Ο Hans-Valentin Hube γεννήθηκε το 1890 και σκοτώθηκε στις 21/4/1944 σε αεροπορικό ατύχημα. Ο Hube εισήλθε στον στρατό το 1909 και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός πεζικού το 1910. Το 1936 έγινε διοικητής της σχολής πεζικού και το 1939 διοικητής του 3^ου Συντάγματος Πεζικού. Τον Ιούνιο του 1940 ανέλαβε τη διοίκηση της 16^ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας ενώ το 1942 του ανατέθηκε το XIV Τεθωρακισμένο Σώμα Στρατού. Ο Hube απέκτησε καλή φήμη ως διοικητής τεθωρακισμένων στο ανατολικό μέτωπο. Το καλοκαίρι του 1943 βρέθηκε στη Σικελία και στις 5 Νοεμβρίου του ίδιου έτους επέστρεψε στο ανατολικό μέτωπο ως διοικητής της 1^ης Τεθωρακισμένης Στρατιάς.

Ο Hube, ως διοικητής Στρατιάς, προσπαθώντας να πείσει τον Χίτλερ να του παραχωρήσει μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας ενεργείας, πέρα από το άκαμπτο «ούτε ένα βήμα πίσω», του έστειλε μία μελέτη [1] όπου εξηγούσε ότι δεν μπορούσε ότι ίσχυε στο στρατηγικό επίπεδο να ισχύει μέχρι το τακτικό και μέχρι τον τελευταίο ομαδάρχη. Για να καταστήσει το επιχείρημα του περισσότερο ευκρινές ο Hube περιέλαβε στη μελέτη του έναν πίνακα από την «Υψηλή Θεωρία του Πολέμου», του Karl Wilhelm von Willisen (1790-1879), στον οποίο ο Willisen κατέγραψε τα πιθανά αποτελέσματα που θα μπορούσε να περιμένει κανείς κατά τους διάφορους συνδυασμούς στρατηγικής και τακτικής.

Ο Colmar von der Goltz (1843-1916) στο σύγγραμμα του «Η Διεξαγωγή του Πολέμου» γράφει ότι μια τέτοια μαθηματικοποίηση της τέχνης του πολέμου μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνη, καθώς ο πόλεμος περιβάλλεται από αμέτρητες αβεβαιότητες, όμως αυτό που γίνεται καθαρό είναι ότι τα υψηλότερα αποτελέσματα μπορούν να αναμένονται από τον συνδυασμό στρατηγικής και τακτικής επίθεσης, ενώ ο συνδυασμός στρατηγικής και τακτικής άμυνας δεν μπορεί να φέρει κανένα αποφασιστικό αποτέλεσμα.  

Υποσημειώσεις

[1] Department of the Army, MS# P-082 Study of Tactics Employed in the Russian Campaign. (Carlisle, Army War College: Foreign Military Studies Department 1950).