Η Εμπειρία των Κάτω Χωρών
Το πεδινό και επίπεδο έδαφος της βορειοδυτικής Ευρώπης
έχει καταστήσει χώρες όπως το Βέλγιο και την Ολλανδία ευπρόσβλητες σε εισβολές.
Όπως και η γειτονική Γαλλία έτσι και αυτές οι δύο αυτές χώρες ωθήθηκαν
διαχρονικά, λόγω της γεωγραφίας τους, να ασχοληθούν με το ζήτημα της οχύρωσης
και των αμυντικών έργων. Στα παραδείγματα από τον Β΄ Π.Π., που σύντομα θα
παρουσιαστούν εδώ, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν τις τότε νέες μεθόδους του
πολέμου για να υπερνικήσουν, να υπερκεράσουν ή να αγνοήσουν αυτές τις οχυρώσεις
τόσο αποτελεσματικά ώστε τόσο το Βέλγιο όσο και η Ολλανδία να παραδοθούν σχεδόν
αμέσως (λιγότερο από 2 εβδομάδες στην περίπτωση του Βελγίου και μόνο 5 ημέρες
για την Ολλανδία).
Η συνοριακή άμυνα του Βελγίου αποτελούνταν κυρίως από ανεξάρτητα
οχυρά τα οποία, όπως και σε άλλες χώρες, αποσκοπούσαν να καθυστερήσουν τον
επιτιθέμενο μέχρι να καταφθάσουν ενισχύσεις. Στην περίπτωση του Βελγίου οι
ενισχύσεις κατά πρώτο λόγο θα προέρχονταν από τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία
και στη συνέχεια από τους τοπικούς εφέδρους. Η πιο εντυπωσιακή αποτυχία του
βελγικού συστήματος οχυρώσεων στον Β΄ Π.Π. και η πιο εντυπωσιακή επίδειξη
κυριαρχίας των επιτιθέμενων δυνάμεων έλαβε χώρα τον Μάιο του 1940 με την
αυθημερόν κατάληψη του Eben Emael, πιθανόν του ισχυρότερου οχυρού στον κόσμο την εποχή του.
Σχεδιάγραμμα του οχυρού Eben Emael. ΠΗΓΗ
|
Έχοντας εκτιμήσει με μεθοδικότητα τις δυνατότητες και τις
αδυναμίες του Eben Emael και έχοντας πειστεί για την ανάγκη να εξουδετερωθεί γρήγορα οι Γερμανοί
αποφάσισαν να επιτεθούν με τα πλέον μοντέρνα και ευκίνητα μέσα που διέθεταν
τότε, την αεροπορία και τους αλεξιπτωτιστές. Όταν η επίθεση εκτελέστηκε οι
1.200 υπερασπιστές του Eben Emael αιφνιδιάστηκαν από την ταχύτητα της και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν.
Παραδόθηκαν γρήγορα αν και δεν είχαν υποστεί ούτε μία απώλεια.
Διαδοχικές γραμμές άμυνας στην Ολλανδία. ΠΗΓΗ
|
Οι ιδιαίτερες συνθήκες της Ολλανδίας, με το εκτενές
δίκτυο καναλιών και μεγάλο μέρος της επιφάνειας της κάτω από το επίπεδο της
θάλασσας, προσδιόριζαν και τη φύση των αμυντικών της σχεδίων. Ο πυρήνας αυτών
των σχεδίων περιλάμβανε την καταστροφή των γεφυρών και την απελευθέρωση των
υδάτων που κατακρατούνταν σε φράγματα ώστε να επιβραδυνθεί η πρόοδος του
επιτιθέμενου. Η, για περισσότερο από 300 χρόνια, τελική αμυντική τοποθεσία των
Ολλανδών (γνωστή και ως Vesting Holland) περιλάμβανε την επαρχία της Ολλανδίας και τις γειτονικές επαρχίες, αυτές που
είναι πλησιέστερα προς τη Βόρεια Θάλασσα και τη λίμνη Ζούιντερ και έχουν το χαμηλότερο
υψόμετρο. Αυτό το «οχυρό Ολλανδία» μπορούσε εύκολα να προστατευτεί από μία
εκτενή πλημμυρισμένη ζώνη.
Οι γερμανικοί άξονες εισβολής στην Ολλανδία. ΠΗΓΗ
|
Απέναντι στους Ολλανδούς, όπως και στους Βέλγους, οι
Γερμανοί στηρίχτηκαν στην αεροπορία, στους αλεξιπτωτιστές και σε ενέργειες
ειδικών δυνάμεων για να εξουδετερώσουν τα υδάτινα τους κωλύματα. Καταλαμβάνοντας
σημαντικές γέφυρες και άλλες θέσεις με αεραποβάσεις, διαβάσεις μικρών τμημάτων με
λαστιχένιες βάρκες και ταχύτατες προωθήσεις μηχανοκινήτων οι Γερμανοί είτε παρέκαμψαν
υδάτινα κωλύματα είτε κατέλαβαν θέσεις πριν οι Ολλανδοί προλάβουν να ενεργήσουν
τις προσχεδιασμένες καταστροφές τους. Για άλλη μία φορά ένα στατικό αμυντικό σύστημα
που είχε σχεδιαστεί σε παλιότερες εποχές για παλιότερες συνθήκες καταβλήθηκε γρήγορα
από μία καλά εκτελεσμένη επίθεση που διενεργήθηκε από μοντέρνες δυνάμεις.
Σχετικές Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου