Ξιφολόγχες και mini-Drones: Η νέα επιχειρησιακή αντίληψη των Πεζοναυτών

Ο Στρατηγός Robert Neller

Μετά από μία γενιά που αναλώθηκε σε συγκρούσεις χαμηλής έντασης οι Πεζοναύτες παρουσίασαν μία νέα επιχειρησιακή αντίληψη για τον αγώνα εναντίον ενός αντιπάλου κρατικού δρώντος που διαθέτει μέσα υψηλής τεχνολογίας– μία αντίληψη που συνήθως αναπτύσσονταν σε συνεργασία με τον Στρατό και το Ναυτικό. Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε από τον Sydney J. Freedberg Jr. και δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο BREAKING DEFENSE την 28/9/2016.

Παρουσιάζοντας τη νέα επιχειρησιακή αντίληψη (Marine Corps Operating Concept - MOC) στη διάρκεια ενός συνεδρίου στο Quantico ο Αρχηγός του Σώματος Στρατηγός Robert Neller είπε: «Υπάρχει πολύ Ναυτικό μέσα σε αυτή» και συνέχισε «έχουμε γράψει από κοινού με τον Στρατό ένα κείμενο για… τον χερσαίο πόλεμο». Η παρατήρηση αυτή αναφέρονταν σε ένα κείμενο που παρήγγειλαν από κοινού ο ίδιος και ο Αρχηγός του Στρατού Στρατηγός Mark Milley πάνω σε αυτό που ο Στρατός αποκαλεί πολυ-χωρική μάχη (Multi-Domain Battle).

Ο Στρατηγός Mark Milley.

Παλαιότερες προσπάθειες συντονισμού με τον Στρατό στην προμήθεια υλικού για παράδειγμα είχαν υπάρξει «κάπως απογοητευτικές» είπε ο Neller υποσχόμενος προσπάθεια για περισσότερη συνεργασία. «Υπάρχει πάντα ανταγωνισμός μεταξύ των Κλάδων για τους πόρους, αλλά εγώ θέλω έναν μεγάλο, ισχυρό Στρατό και μία μεγάλη, ισχυρή Αεροπορία και ένα ισχυρό Ναυτικό».

Και οι τέσσερις κλάδοι παλεύουν με το ίδιο πρόβλημα: τα συστήματα άρνησης πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD). Αυτά είναι πολύπλοκα, υψηλής τεχνολογίας δίκτυα αισθητήρων και πυραύλων που η Κίνα, η Ρωσία και άλλες δυνάμεις όπως το Ιράν αναπτύσσουν για να κρατήσουν τα αμερικανικά πλοία και αεροπλάνα εκτός περιοχών ενδιαφέροντος. Γύρω στο 2011, υπό την επίδραση της Αερο-Θαλάσσιας Μάχης της Αεροπορίας και του Ναυτικού, άρχισε να δημιουργείται μία κοινή αντίληψη για την αντιμετώπιση τους: Για να νικηθούν τα συστήματα A2/AD κάθε Κλάδος θα πρέπει να εκμεταλλευτεί κάθε πιθανό τρόπο επίθεσης, από πυραύλους μεγάλης ακτίνας και ιούς υπολογιστών μέχρι mini-drones και μάχη εκ του συστάδην.

Οι Πεζοναύτες πρέπει να διεξάγουν τον «πόλεμο των τεσσάρων τετραγώνων σε έξι τομείς», είπε ο Neller, αναφερόμενος στον θρυλικό «πόλεμο των τριών τετραγώνων» του Στρατηγού Chuck Krulak, στον οποίο επιχειρήσεις διάθεσης ανθρωπιστικής βοήθειας, διατήρησης της ειρήνης και βίαιες συγκρούσεις συνέβαιναν ταυτόχρονα σε γειτονικά οικοδομικά τετράγωνα. Σε αυτά ο Neller πρόσθεσε τις πληροφοριακές επιχειρήσεις –από τις ασύρματες παρεμβολές έως τα κοινωνικά δίκτυα- ως το τέταρτο, εικονικό, τετράγωνο. Οι έξι τομείς είναι οι πέντε που αναγνωρίζονται επίσημα από το διακλαδικό δόγμα –ξηρά, θάλασσα, αέρας, διάστημα και κυβερνοχώρος- με την προσθήκη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, το οποίο είναι ουσιώδες σε οτιδήποτε από τα ραντάρ μέχρι το wifi.

Οι Πεζοναύτες από καιρό πολεμούσαν με την ίδια ευκολία στη ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα. Η νέα αντίληψη τους καλεί να επεκτείνουν την επίδραση τους, εάν όχι τη φυσική τους παρουσία, στο διάστημα, τον κυβερνοχώρο και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα.

Η Τεχνολογία και οι Δυσκολίες της

Πεζοναύτες χρησιμοποιούν εμπορικά τάμπλετ για να συντονίσουν επιχειρήσεις από ένα V-22 στη διάρκεια εκπαίδευσης.

Μέρος της λύσης είναι η νέα τεχνολογία – χωρίς πάντα να χρειάζεται να είναι ακριβή. «Στόχος μου, με το τέλος της χρονιάς, είναι κάθε ομάδα Πεζοναυτών που είναι ανεπτυγμένη σε κάποιο θέατρο επιχειρήσεων να έχει το δικό της quadcopter» για εναέρια αναγνώριση είπε ο Neller. Πιθανόν να μπορέσουμε, πρόσθεσε, να εκτυπώνουμε mini-drones όποτε αυτά είναι αναγκαία. Και συνέχισε, «σε δέκα χρόνια θα εκτυπώνουμε φαγητό».

Το ακροατήριο στο συνέδριο γέλασε, αλλά ο Neller ήταν μάλλον σοβαρός. «Τυπώνουν ήδη φαγητό – σκεφτείτε ότι δεν σας αρέσει το φαγητό τώρα» είπε με το ακροατήριο να ξεσπά σε περισσότερα γέλια. Η δυνατότητα να εκτυπώσουμε από φαγητό μέχρι mini-drones «θα αλλάξει ότι ξέρουμε για τον εφοδιασμό – το οποίο νομίζω θα είναι πολύ ωραίο» κατέληξε.

Όσο σημαντική και εάν είναι η τεχνολογία ο πόλεμος θα παραμείνει πόλεμος, είπε. Όπως το διατύπωσε ο Σουν Τζου «ο τελικός σκοπός είναι να ηττηθεί ο εχθρός χωρίς μάχη – εύκολο να το λες, αλλά δύσκολο να το κάνεις» πρόσθεσε ο Αρχηγός. Σε τελική ανάλυση, συνέχισε, μαζί με τις καινούριες δυνατότητες «θα πρέπει να συνεχίζουμε να μπορούμε να καταστρέφουμε πράγματα».

Όπως και να ‘χει μία μελλοντική μάχη θα φτάσει στο σημείο όπου «αυτοί είναι πάνω σε ‘κείνο το ύψωμα – πηγαίνετε να τους σκοτώσετε». «Αυτό κάνουμε εμείς» είπε ο Neller.

Ο Πόλεμος Ελιγμών στον 21^ο Αιώνα

Καθώς όλοι οι Κλάδοι μετακινούνται από τις επιχειρήσεις ανορθόδοξου πολέμου στις επιχειρήσεις υψηλής έντασης στην Ευρώπη και στον Ειρηνικό, πρέπει να αντιμετωπίσουν συστήματα A2/AD είπε ο Υπαρχηγός Robert Walsh μετά το πέρας της ομιλίας του Αρχηγού.

Ο Αντγος Robert Walsh.

«Οι αντιλήψεις πάνω στις οποίες εργαζόμαστε με τον Στρατό και το Ναυτικό δένουν στο ζήτημα A2/AD», είπε ο Αντιστράτηγος Walsh. Τόσο στο κείμενο με τον Στρατό για τον «Πολύ-Χωρικό Πόλεμο» όσο και στο κείμενο με το Ναυτικό για τις «Παράκτιες Επιχειρήσεις σε Περιβάλλον Υψηλής Διεκδίκησης» συνέχισε, ο σκοπός δεν είναι να καταστραφεί το σύστημα A2/AD ολοσχερώς, αλλά να βρεθούν και να τύχουν εκμετάλλευσης τα αδύνατα σημεία του μέσα από τα οποία να εισχωρήσουμε.

Έχουμε ξεχάσει πώς να βρίσκουμε τα αδύνατα σημεία. Στους πολέμους στον Κόλπο, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, ακόμη και στη Συρία ενώ οι εχθροί μας μπορεί να μας εμπόδιζαν στο έδαφος οι δυνάμεις μας είχαν συνηθίσει στην εναέρια κυριαρχία, στην ελευθερία ελιγμού και στην ελευθερία να χρησιμοποιήσουν τον κυβερνοχώρο και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Αυτό δεν θα συμβεί απέναντί σε μέσα A2/AD συμφώνησαν οι Neller και Walsh.

«Δεν οραματιζόμαστε κυριαρχία σε όλο το θέατρο επιχειρήσεων, οραματιζόμαστε θύλακες κυριαρχίας» συμπλήρωσε ο Walsh. «Θα πρέπει να μπορούμε να δημιουργήσουμε τέτοιους θύλακες όπου να μπορούμε να επιβιώσουμε και στη συνέχεια να μετακινήσουμε αυτούς τους θύλακες στην έκταση του θεάτρου επιχειρήσεων ώστε να μπορούμε να επιχειρούμε μέσα από αυτούς».

Είναι η εφαρμογή στον 21^ο αιώνα του πολέμου ελιγμών, της αντίληψης που συνέλαβαν οι Γερμανοί stormtroopers το 1916, και στη συνέχεια έγινε διαβόητη κατά τον αστραπιαίο πόλεμο το 1940 ενώ κατέλαβε κεντρική θέση στο δόγμα των Πεζοναυτών από το 1990. Έτσι η έμφαση τοποθετείται στη χρησιμοποίηση όλων των μέσων σε όλους τους τομείς – από τα τυφέκια του πεζικού μέχρι τα αεροσκάφη F-35 και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η νέα αντίληψη επεκτείνει την κλασική αρχή των συνδυασμένων όπλων, άλλη μία ιερή αρχή των Πεζοναυτών. Αλλά η ιδέα των επιχειρήσεων σε έναν χώρο που επιδρά σε έναν άλλο δεν είναι άγνωστη στους Πεζοναύτες που ενεργούν από τη θάλασσα στη ξηρά από το 1805.

«Βρίσκουμε πολύ εύκολο να υιοθετήσουμε τη νέα αντίληψη στο Σώμα μας» είπε ο Welsh. «Μπορούμε να επιχειρήσουμε με μεγάλη άνεση σε αυτό το περιβάλλον».

Η πρόκληση είναι να εφαρμοστούν παραδοσιακές αρχές των Πεζοναυτών με νέους τρόπους και νέα εργαλεία, είπε ο Welsh. H τεχνολογία είναι μόνο το μέσο προς έναν σκοπό: «Μας επιτρέπει να επιχειρούμε σύμφωνα με τις παραδοσιακές μας αρχές, του πολέμου των ελιγμών και των συνδυασμένων όπλων, αλλά με ένα τρόπο, τον τρόπο του 21^ου αιώνα, ο οποίος δεν μας ήταν διαθέσιμος πριν».

Ο Πόλεμος το 2025

Πως όλο αυτό θα λειτουργήσει στην πράξη; Το κείμενο της επιχειρησιακής αντίληψης των Πεζοναυτών (MOC) αρχίζει με μια φανταστική επιχείρηση απέναντι σε έναν καλά εξοπλισμένο αντίπαλο το 2025. (Η χρήση φανταστικών σεναρίων στο δόγμα των Πεζοναυτών χρονολογείται τουλάχιστον από την έκδοση του εγχειρίδιου Command & Control το 1996). Η ιστορία ξεκινά με τους Πεζοναύτες σε μία απειλούμενη φιλική χώρα όπου διεξάγουν επιχειρήσεις χαμηλής έντασης, εκπαίδευσης των τοπικών δυνάμεων, προσαρμογής τους στο τοπικό πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον και ανάπτυξης καλής θέλησης. Αλλά τα σύνορα της φιλικής χώρας παραβιάζονται από κάποια ισχυρή δύναμη και οι Πεζοναύτες εκκενώνονται διά θαλάσσης και καταλαμβάνουν κάποιο στρατηγικής σημασίας νησί το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως προωθημένη βάση για τις αφικνούμενες ενισχύσεις.

Η επιχείρηση της κατάληψης της νήσου θα περιέχει τόσο υψηλή όσο και χαμηλή τεχνολογία. Drones και ανιχνευτές χαρτογραφούν τις ακτές αποβάσεως και οι Πεζοναύτες αποβιβάζονται με μικρά σκάφη υπό την κάλυψη του σκότους. Οι πεζοναύτες πεζοπορούν τη νύχτα χρησιμοποιώντας χάρτη και πυξίδα γιατί το GPS έχει πέσει. Μετά καθώς φτάνουν στον σκοπό τους χρησιμοποιούν mini-Drones και βλήματα όλμων υψηλής ακρίβειας.

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης οι πεζοναύτες κινούνται σε μικρές, διάσπαρτες αλλά συντονισμένες μονάδες ώστε να μην εντοπιστούν και στοχοποιηθούν από τα εχθρικά όπλα υψηλής ακριβείας. Οι προμήθειες ακολουθούν όχι με φάλαγγες φορτηγών αλλά με μεταφορικά drones. Οι επικοινωνίες μπορεί να διακόπτονται από εχθρικές παρεμβολές αλλά καλά εκπαιδευμένοι και με αυτοπεποίθηση νεαροί αξιωματικοί συνεχίζουν παίρνοντας την πρωτοβουλία βασιζόμενοι στην πρόθεση του διοικητή τους. Καθώς η επιχείρηση μετακινείται προς κατοικημένες περιοχές κινούνται διαμέσου του εδάφους αλλά και των κοινωνικών δικτύων για να κυνηγήσουν τον εχθρό χωρίς να στρέψουν εναντίον τους τον τοπκό πληθυσμό.

Η κριτική σκέψη είναι εξίσου σημαντική με τις μαχητικές ικανότητες μέσα σε αυτήν την πολυπλοκότητα. Το νέο δόγμα των Πεζοναυτών λέει: «Χρειαζόμαστε πεζοναύτες με οξύνοια και ψυχική δύναμη όχι λιγότερη από τη σωματική τους δύναμη».