Η Ομάδα Πεζικού του 21ου Αιώνα

Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε από τον Jules Hurst και δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο War on the Rocks την 31/05/2016. Αφορά στις απόψεις του συγγραφέα για τις δυνατότητες που θα πρέπει να ενσωματώσει στο εγγύς μέλλον η ομάδα πεζικού. Ο Jules Hurst είναι έφεδρος αξιωματικός του αμερικανικού στρατού και διετέλεσε αξιωματικός πληροφοριών στο 1^ο Τάγμα Ρέηντζερ. Έχει στο ενεργητικό του τέσσερις αποστολές στο Αφγανιστάν.



Από τότε που φτιάχτηκαν τα πρώτα πυροβόλα όπλα η ισχύς πυρός των μικρότερων κλιμακίων του στρατού αυξάνονταν συνεχώς με το πέρασμα κάθε αιώνα, επιτρέποντας σε μικρότερο αριθμό στρατιωτών να κατέχουν περισσότερο έδαφος και να προκαλούν όλο και περισσότερες απώλειες στον αντίπαλο. Σήμερα ένα ζευγάρι στρατιωτών με ένα πολυβόλο του 20^ου αιώνα μπορούν να εκπέμψουν πυρά σε ρυθμό ανάλογο με αυτόν ενός συντάγματος τυφεκιοφόρων του 19^ου αιώνα. Η πρόοδος στη ρομποτική, στη σμίκρυνση της τεχνολογίας και κυρίως στον συνδυασμό ανθρώπου-μηχανής θα συνεχίσουν αυτή την τάση και θα καταστήσουν την ομάδα πεζικού του 21^ου αιώνα τη φονικότερη που έχει εμφανιστεί.

Οι επαναστάτες στη Συρία ήδη χρησιμοποιούν φτηνά quadcopters και άλλα εμπορικώς διαθέσιμα drones στο επίπεδο της ομάδας, ακόμη και ως αυτοσχέδιες εναέριες εκρηκτικές συσκευές. Τα φορητά και φτηνά mini-drones τροποποιημένα ώστε να φέρουν πυρομαχικά κατά προσωπικού ή αρμάτων θα δώσουν στον πεζικάριο καινούριους τρόπους για να εκκαθαρίσει ένα δωμάτιο, να επιτεθεί σε μια ομάδα πεζικού υπό κάλυψη ή να καταστρέψει ένα εχθρικό άρμα. Σήμερα η δυνατότητα πρόσκτησης στόχων από drones είναι υποκείμενη σε ηλεκτρονικές παρεμβολές, όμως πιστεύεται ότι η πρόοδος στη ρομποτική θα επιτρέψει στα drones να επιτίθενται αυτόνομα χωρίς να κινδυνεύουν από ηλεκτρονικές επιθέσεις που τα αποκόπτουν από τους σταθμούς ελέγχου τους στο έδαφος. Οι κανόνες εμπλοκής, η ένταση της σύγκρουσης  και η φύση των εχθρικών δυνάμεων θα καθορίσουν την έκταση αυτής της αυτονομίας.

Η χρήση drones ως προωθημένων παρατηρητών πυροβολικού από τους Ρώσους στη Συρία και στην Ουκρανία επίσης δείχνει πως οι μηχανές θα αναλάβουν όλο και περισσότερα από τα καθήκοντα των ανθρώπων. Οι μελλοντικές διμοιρίες πεζικού θα εξυπηρετούνται από drones τα οποία θα ανιχνεύουν τις εχθρικές δυνάμεις και θα εκτοξεύουν πυρομαχικά υψηλής ακριβείας σε σμίκρυνση (mini-PGMs). Περιπολώντας πάνω από το βεληνεκές των ελαφρών όπλων θα εντοπίζουν εχθρικές δυνάμεις με ηλεκτρο-οπτικούς και υπέρυθρους αισθητήρες, θα παρέχουν στοιχεία για έμμεση βολή, θα στέλνουν εικόνα στις επίγειες μονάδες και θα αποκαθιστούν την επικοινωνία της διμοιρίας/λόχου με τις ομάδες.

Στο έδαφος τετράποδα drones όπως το «Spot» της Boston Dynamics θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν σε μαχητές και να μεταφέρουν ομαδικά όπλα σε δύσκολο έδαφος συνοδεύοντας τους πεζικάριους. Τα τετράποδα επίσης θα μπορούσαν να λύσουν τα προβλήματα ΔΜ που θα προκύψουν από τη χρήση των drones. Το LS3 (Legged Squad Support System) της Boston Dynamics μπορεί ήδη να μεταφέρει εκατοντάδες κιλά καυσίμου, τροφής, νερού και πυρομαχικών σε δύσβατο έδαφος, μειώνοντας την ανάγκη για τον εναέριο ανεφοδιασμό μονάδων που ενεργούν μακριά από τους άξονες εφοδιασμού.

Ως επί το πλείστον αυτές οι πρόοδοι δεν φέρνουν νέες δυνατότητες στις χερσαίες δυνάμεις αλλά σμικρύνουν δυνατότητες που ήδη υπάρχουν. Τα χερσαία ρομπότ παρέχουν ένα τρόπο να αποκτήσει η ομάδα κάποιες από τις δυνατότητες που υπάρχουν σε ένα άρμα μάχης. Η δυνατότητα έμμεσης βολής με πυρομαχικά ακριβείας (Precision Guided Munitions) και η εγγύς αεροπορική υποστήριξη, κάποτε αποκλειστικό προνόμιο των μεραρχιών και ταξιαρχιών θα μπορούν να βρίσκονται στο επίπεδο του ομαδάρχη με τη χρήση UAVs. Οι πεζικάριοι έχουν συνηθίσει να συντονίζονται με άρματα, πυροβολικό και την αεροπορία αλλά τα συστήματα υπό ανάπτυξη θα διατεθούν σε αυτούς τους ίδιους δημιουργώντας τη δυνατότητα για ακόμη μεγαλύτερη συνέργεια μεταξύ των Όπλων και αυξημένη φονικότητα. Αυτές οι τεχνολογικές πρόοδοι θα αποτελέσουν το έναυσμα για τις σημαντικότερες αλλαγές στην τακτική του πεζικού από τον Β΄ Π.Π.

Μελλοντικές τακτικές της ομάδας

Οι σύγχρονες επιθετικές τακτικές επιδιώκουν την επίτευξη υπεροχής πυρός που θα επιτρέψει στην ομάδα να ελιχθεί γύρω από τον εχθρό και να καταλάβει πλεονεκτικές θέσεις. Οι άνδρες της ομάδας διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο καθώς πρέπει να ελιχθούν για να βρεθούν στο πλευρό ή στα νώτα ενός εχθρού που δεν γνωρίζουν επακριβώς τις θέσεις του. Τα τετράποδα μπορούν να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο και τον κίνδυνο να διασχίσουν ακάλυπτο έδαφος υπό τα πυρά του εχθρού. Ανθεκτικά σε πυρά ελαφρών και χωρίς αισθήματα φόβου αυτά τα ρομπότ μπορούν να επιτρέψουν στην ομάδα να ελίσσεται χωρίς απαραίτητα να έχει εγκατασταθεί μία βάση πυρός.

Ενώ τα χερσαία drones θα αυξήσουν την ευελιξία της ομάδας πεζικού, τα μικρού μεγέθους πυρομαχικά ακριβείας (mini-PGMs) και η οργανική υποστήριξη από αέρος θα αυξήσουν τη δυνατότητα της ομάδας να καταστείλει τον αντίπαλο. Σήμερα ο Αμερικανός πεζικάριος* υποστηρίζεται κατ΄ αρχήν από τη διμοιρία όλμων των 60 χλστ. του λόχου. Οι ελαφρείς όλμοι πρέπει να βάλλουν μαζικά εξαιτίας της ανακρίβειας τους και αυτό δεν επιτρέπει τη διασπορά τους στις διμοιρίες πεζικού του λόχου και επιπλέον η ανακρίβεια δεν επιτρέπει να χρησιμοποιηθούν οι όλμοι σε αγώνα εκ του συστάδην. Οι άνδρες θα πρέπει να βρίσκονται τουλάχιστον εκατό μέτρα μακριά από το σημείο πτώσης των βλημάτων και σε θέση πρηνηδόν για να μην τραυματιστούν από τα θραύσματα. Τα κατευθυνόμενα βλήματα όλμων (guided mortar rounds) πέφτουν σε κύκλο ακτίνας πέντε μέτρων από τον στόχο και οι νέας σχεδίασης κεφαλές των βλημάτων θα θραυσματοποιούνται με τέτοιο τρόπο ώστε ο εχθρός να μένει καθηλωμένος δευτερόλεπτα πριν οι πεζικάριοι πέσουν πάνω του. Η σμίκρυνση των PGMs θα επιτρέψει σε μικρότερα drones να παρέχουν εγγύς υποστήριξη από αέρος. Η διάδοση αυτής της τεχνολογίας στο επίπεδο της διμοιρίας και χαμηλότερα θα προσδώσει στην υποστήριξη με πυρά την ταχύτερη ανταπόκριση που αυτή είχε ποτέ.

Στη μάχη σε κατοικημένες περιοχές πολύ μικρά μέσα που παρέχουν πληροφορίες, επιτήρηση και αναγνώριση (ISR) θα μειώσουν τον κίνδυνο για τους πεζικάριους όταν εκκαθαρίζουν οικείες. Έξυπνες βομβίδες –τηλεκατευθυνόμενες σφαίρες με κάμερα- θα μπορούσαν να ρίχνονται σε ένα δωμάτιο πριν τους στρατιώτες για να ελέγξουν την ύπαρξη αμάχων. Εάν δεν υπάρχουν η σφαίρα θα μπορεί να εκραγεί τραυματίζοντας τους εχθρούς στο δωμάτιο. Στις σπηλιές ένα mini-drone θα μπορούσε να μεταφέρει παρόμοιους αισθητήρες και πυρομαχικά μειώνοντας τον κίνδυνο για τους στρατιώτες που θα ακολουθούσαν.

Drone εναντίον Drone

Αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω αφορούν την περίπτωση όπου η μία πλευρά έχει ξεκάθαρο τεχνολογικό προβάδισμα, αλλά τι θα συμβεί αν και οι δύο πλευρές έχουν παρόμοια όπλα; Πως το αμερικανικό πεζικό θα αντιμετωπίσει ένα θωρακισμένο τετράποδο ή ένα οπλισμένο drone συλλογής πληροφοριών; Ο πύραυλος Stinger αποδίδει θαυμάσια απέναντι στους παραδοσιακούς εναέριους στόχους αλλά πιθανόν είναι άχρηστος απέναντι σε mini-drones που μεταφέρουν εκρηκτικά. Παρόμοια τα αντιαρματικά όπλα που το πεζικό έχει σήμερα πιθανόν να μην μπορούν να είναι άμεσα διαθέσιμα ώστε να προστατεύσουν τους στρατιώτες από θωρακισμένα χερσαία drones τα οποία θα κάνουν πολύ λιγότερο θόρυβο από τα άρματα μάχης. Ακόμη και τα σημερινά μέσα ηλεκτρονικού πολέμου θα χρειάζεται να επανασχεδιαστούν για να προστατεύσουν το πεζικό απέναντι στις αναπτυσσόμενες απειλές.

Η μάχη drone εναντίον drone είναι ένα άλλο θέμα. Ποιος θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να εμπλέξεις ένα τετράποδο drone απέναντι σε ένα ίδιο σύστημα; Μια κλειστή αερομαχία μεταξύ UAVs πως θα είναι; Οι στρατοί του κόσμου σύντομα θα γνωρίσουν το αντίστοιχο αυτού που συνέβη στον Α΄ Π.Π. με την πρώτη μάχη άρματος εναντίον άρματος στο Villers-Brettoneux και την πρώτη αερομαχία στον 21^ο αιώνα.

Στην αυγή του Β΄ Π.Π. ο αμερικανικός στρατός έστειλε στη Λουϊζιάνα 350.000 άνδρες να πολεμήσουν ένα φανταστικό αντίπαλο και να διερευνήσουν νέες, τότε, ιδέες όπως τη χρήση μεγάλων αεραποβατικών δυνάμεων και τον μηχανοκίνητο πόλεμο ελιγμών. Τότε, ο αμερικανικός στρατός εξέτασε για πρώτη φορά την επιχειρησιακή χρήση των νέων τεχνολογιών και αξιολόγησε τους μελλοντικούς του πολεμικούς διοικητές.

Ήρθε η ώρα για μια σύγχρονη εκδοχή αυτής της άσκησης. Θα πρέπει να δοκιμαστούν ομάδες στρατιωτών με ενσωματωμένα drones, PGMs και άλλες προηγμένες τεχνολογίες μέσα από ασκήσεις διπλής ενεργείας. Από αυτές τις ασκήσεις θα προκύψουν νέες τακτικές, σχεδιαστικές αδυναμίες και οι τομείς στους οποίους θα πρέπει να εστιαστεί η μελλοντική ανάπτυξη. Ο έλεγχος κάποιων τεχνολογιών θα πρέπει να γίνει με τη χρήση εξομοίωσης και αυτό είναι προτιμότερο. Οι δοκιμές με τη χρήση εξομοίωσης θα βοηθήσουν να ξεκαθαριστεί ποιες τεχνολογίες και τακτικές αντιλήψεις θα πρέπει να προχωρήσουν και ποιες όχι. Καθώς οι τακτικές της ομάδας θα ωριμάζουν οι ασκήσεις θα μπορούν να μεγαλώνουν σε κλίμακα, φτάνοντας μέχρι το επίπεδο της ταξιαρχίας. Δεκαπέντε χρόνια μαχών στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ έχουν κάνει τους Αμερικανούς πεζικάριους τους πιο έμπειρους στον κόσμο. Ας εμπιστευτούμε την ανάπτυξη της ομάδας του 21^ου αιώνα στα ικανά χέρια τους.

* Στμ

Ο αρθρογράφος αναφέρεται στο ελαφρύ πεζικό, στο οποίο και υπηρετεί.

Σχετικά άρθρα

Το Σώμα των Πεζοναυτών Δοκιμάζει το Νέο Υψηλής Ακριβείας Βλήμα Όλμου 120 χλστ.