Η Μάχη του 73ου Μεσημβρινού

Έχοντας παρουσιάσει την καριέρα του Στρατηγού McMaster και τις απόψεις του για τα τεθωρακισμένα οχήματα θα κλείσουμε την «τριλογία McMaster» με την περιγραφή που κάνει ο ίδιος για την εμπλοκή του στη Μάχη του 73^ου Μεσημβρινού με άρθρο του στον ιστότοπο The Bridge τον Φεβρουάριο του 2016.



«Άλλες μάχες θα είναι περισσότερο καταστροφικές από αυτήν του 73^ου Μεσημβρινού. Άλλες μονάδες θα πολεμήσουν με την ίδια αποτελεσματικότητα που επέδειξαν οι δραγόνοι του Holder. Όμως σε αυτήν την πρώτη μεγάλη εμπλοκή απέναντι στη Ρεπουμπλικανική Φρουρά ο αμερικανικός στρατός επέδειξε σε λίγες ώρες τα αποτελέσματα είκοσι χρόνων μόχθου μετά το Βιετνάμ. Κατέστη φανερή, με μία σχεδόν αλάνθαστη ακρίβεια, η φονικότητα των αμερικανικών όπλων· η κυριαρχία που προσέφερε το δόγμα της αεροχερσαίας μάχης με το κτηνώδες μπαλέτο των τεθωρακισμένων, του πυροβολικού και της αεροπορικής ισχύος· και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σπουδαίο η ορμητικότητα (élan) του αμερικανού στρατιώτη ο οποίος πολέμησε με μία ικανότητα άξια αυτής που επέδειξαν οι πρόγονοι του σε πιο φημισμένες μάχες σε πιο φημισμένους πολέμους».

Rick Arkinson «Crusade»

Η Μάχη του 73^ου Μεσημβρινού ήταν μία από τις πολλές μάχες της επιχείρησης «Desert Storm». Κάθε μία από αυτές τις μάχες ήταν διαφορετικές. Οι εμπειρίες των ατόμων και των μονάδων που συμμετέχουν στην ίδια μάχη συνήθως διαφέρουν. Οι τακτικές των μονάδων του στρατού που θα πολεμήσουν σε μελλοντικές μάχες θα διαφέρουν σημαντικά από αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στην επιχείρηση Desert Storm. Οι προάγγελοι των μελλοντικών συγκρούσεων όπως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η εγκαθίδρυση του Ισλαμικού Κράτους και η αυξανόμενη δυνατότητα να πλήξει στόχους ανά τον κόσμο, η επιδίωξη από το Ιράν απόκτησης βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, η χρήση από τη Συρία χημικών όπλων εναντίον των πολιτών της, η εξελισσόμενη εξέγερση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, το αυξανόμενο πυρηνικό οπλοστάσιο της Β. Κορέας και η ανακόλουθη συμπεριφορά του καθεστώτος της, δείχνουν ότι ο στρατός θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να πολεμήσει και να νικήσει απέναντι σε μία μεγάλη ποικιλία αντιπάλων, σε περίπλοκα περιβάλλοντα και κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Υπάρχουν όμως γενικά διδάγματα και παρατηρήσεις από τις πολεμικές επιχειρήσεις που βρίσκουν εφαρμογή στο τακτικό επίπεδο απέναντί σε μία ποικιλία αντιπάλων και συνθηκών. Ο σκοπός του παρόντος δοκιμίου είναι ο στοχασμός πάνω στην εμπειρία της Ίλης Eagle, της 2^ης Επιλαρχίας, του 2^ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού, εικοσιπέντε χρόνια πριν κατά την επιχείρηση Desert Storm για να διαπιστωθούν τα διαχρονικά κλειδιά της επιτυχίας στη μάχη.

Ο χερσαίος ελιγμός της Συμμαχίας στην επιχείρηση «Desert Storm».

Γενικό Πλαίσιο: Το 2^ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού ως δύναμη καλύψεως και η άμυνα της Μεραρχίας Tawakalna

Στις 23 Φεβρουαρίου 1991 το 2^ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού εισήλθε στο Ιράκ και ηγήθηκε της επίθεσης του VII Σώματος Στρατού (ΣΣ) του Αντιστράτηγου Frederick Franks. Η αποστολή του VII ΣΣ ήταν να υπερκεράσει τη Ρεπουμπλικανική Φρουρά από τα δυτικά και να τη νικήσει. Η ιρακινή άμυνα ήταν κυρίως προσανατολισμένη προς τα νότια. Η Ρεπουμπλικανική Φρουρά ήταν κλιμακωμένη σε βάθος προς τα βόρεια για να μπορεί να διατηρήσει την ελευθερία την ελευθερία ενεργείας της. Μόλις οι Ιρακινοί ανίχνευσαν την προσπάθεια μας να κυκλώσουμε και να καταστρέψουμε τη στρατιά τους στο Κουβέιτ με το VII ΣΣ και το XVIII Αεροκίνητο ΣΣ στοιχεία της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς συμπεριλαμβανομένης και της Μεραρχίας Tawakalna προσανατολίστηκαν προς τα δυτικά.

Ως δύναμη καλύψεως το 2^ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού ηγήθηκε της επίθεσης

• για να διευκολύνει την κίνηση του Σώματος, ώστε αυτό να μην αναπτυχθεί πρόωρα,
• και για να νικήσει εχθρικές μονάδες μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του.

Η Ίλη μας, η Ίλη Eagle της 2^ης Επιλαρχίας, συμμετείχε στην επιχείρηση του Συντάγματος, η οποία λάμβανε χώρα στο όριο μεταξύ της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς και των μηχανοκινήτων μεραρχιών του ιρακινού στρατού. Η μάχη της Ίλης μας και οι άλλες συμπλοκές του Συντάγματος έδωσε στον διοικητή του Σώματος τις πληροφορίες που ήθελε πριν εμπλέξει τη «γροθιά του», δηλαδή τις τέσσερις βαριές μεραρχίες που κινούνταν πίσω από το Σύνταγμα.

Η καταστροφή της Tawakalna. Με τον κόκκινο κύκλο επισημαίνεται η 2^η Επιλαρχία του 2^ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού.

Την πρώτη ημέρα κινηθήκαμε μόνο 20 χλμ. μέσα στο Ιράκ και περιμέναμε τις μεραρχίες να μας πλησιάσουν. Ο ουλαμός ανιχνευτών του Υπολοχαγού TJ Linzy, της Ίλης F του Λοχαγού Tom Sprowl, ήταν επικεφαλής της Επιλαρχίας και κατά την κίνηση του συνάντησε και νίκησε πολλές εχθρικές μονάδες πεζικού. Η προσοχή μας ήταν συγκεντρωμένη στο να εμπλακούμε με την Ρεπουμπλικανική Φρουρά γι΄ αυτό και στέλναμε τους αιχμαλώτους στις μονάδες που ακολουθούσαν πίσω μας. Η Ίλη μας είχε την πρώτη εμπλοκή με τον εχθρό το απόγευμα της 24^ης αφού είχαμε κινηθεί περισσότερο προς τα βόρεια. Ήταν σούρουπο και από κάποια εχθρική θέση δεχτήκαμε πυρά καθώς είχαμε σταματήσει. Απαντήσαμε με πυρά από τα Bradley και από ένα άρμα μάχης καθώς και με έμμεσα πυρά από τους όλμους μας. Σκοτώσαμε μερικούς Ιρακινούς και μετά πολλοί παραδόθηκαν στην Ίλη F στα δεξιά μας. Καθώς συνεχίσαμε την επίθεση οι διοικητές των τμημάτων προειδοποίησαν τους στρατιώτες να μην εφησυχάζουν από την ευκολία των πρώτων συμπλοκών μας με τον εχθρό. Σύντομα θα αντιμετωπίζαμε τις ικανότερες μονάδες της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς. Λίγο πριν τη δύση του ήλιου το απόγευμα της 25^ης Φεβρουαρίου η Ίλη G του Λοχαγού Joe Sarriano κατέστρεψε μία εχθρική μονάδα αναγνώρισης της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς από περίπου δώδεκα οχήματα MT-LB. Κάποια από τα εχθρικά οχήματα τα έστειλε στον σταθμό διοικήσεως της Επιλαρχίας μας. Εξετάσαμε τους χάρτες και τα όπλα. Κάποια από τα όπλα ήταν ολοκαίνουρια. Περιμέναμε μάχη. Ήταν βέβαιο ότι είχαμε εισέλθει στην περιοχή ασφαλείας της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς.

Νωρίς το επόμενο πρωί μία διαταγή από το Σώμα έστρεψε το Σύνταγμά μας και τις τέσσερις μεραρχίες που ακολουθούσαν από ΒΑ προς τα ανατολικά. Ο Αντιστράτηγος Franks είπε στον διοικητή του Συντάγματος Συνταγματάρχη Don Holder να περιμένει ότι η 1^η Μεραρχία Πεζικού θα υπερέβαινε το Σύνταγμα στις 18:00 και όρισε τον 60^ο Μεσημβρινό ως ένα πρώτο όριο προέλασης για το Σύνταγμα.

Έβρεχε καταρρακτωδώς τη νύχτα της 25^ης και υπήρχε πυκνή ομίχλη το πρωί της 26^ης. Μετά βίας μπορούσαμε να δούμε 200 μ. μπροστά. Η ομίχλη σηκώθηκε αργότερα το πρωί αλλά αντικαταστάθηκε από αμμοθύελλα που επίσης περιόριζε την ορατότητα σε μικρές αποστάσεις. Το τάγμα ελικοπτέρων του Συντάγματος ήταν καθηλωμένο στο έδαφος για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Καθώς ο καιρός χειροτέρεψε έγινε φανερό ότι η 1^η Μεραρχία Πεζικού δεν θα έφτανε έγκαιρα πίσω από το Σύνταγμα. Ο Αντιστράτηγος Franks κατεύθυνε το Σύνταγμα να μετακινηθεί δέκα ακόμη χιλιόμετρα προς τον 70^ο Μεσημβρινό και να περιμένει εκεί την 1^η Μεραρχία γύρω στις 02:00. Το απόγευμα της 26^ης Φεβρουαρίου το Σύνταγμα διέταξε τις τρεις επιλαρχίες του να συνεχίσουν την επίθεση προς τα ανατολικά για να εντοπίσουν τις θέσεις της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς. Νιώθαμε ότι σύντομα θα πολεμούσαμε αν και δεν είχαμε λεπτομερείς πληροφορίες για τη δύναμή και τη διάταξη του εχθρού.

Αφού περάσαμε μπροστά μεταξύ 2^ης και 3^ης Επιλαρχίας η Ίλη μας έλαβε διαταγή να κινηθεί. Ήταν 16:07. Το αρχικό όριο της προέλασης μας ήταν ο 67^ος Μεσημβρινός. Κινηθήκαμε σε σχηματισμό φάλαγγας με στοιχεία ασφαλείας κλιμακωμένα στα δεξιά μας. Ο ουλαμός ανιχνευτών (Bradley) του Υπολοχαγού Mike Petschek (1^ος Ουλαμός) ήταν η εμπροσθοφυλακή μας, με τρεις ομάδες των δύο οχημάτων η κάθε μία, σε σχηματισμό «V». Ο άλλος ουλαμός ανιχνευτών του Υπολοχαγού Tim Gauthier (3^ος Ουλαμός) κινούνταν στο νότιο πλευρό, με τα όπλα του στραμμένα νότια για να καλύπτει το κενό ανάμεσα στην Ίλη μας και στην 3^η Ίλη που κινούνταν πίσω μας και νότια. Η ομάδα μας των όλμων ακολουθούσε τον πρώτο ουλαμό. Τα εννέα άρματα της Ίλης κινούνταν πίσω από τους όλμους σε σχηματισμό βέλους με το άρμα μου στο κέντρο. Ο 2^ος Ουλαμός του Υπολοχαγού Mike Hamilton ήταν στ΄ αριστερά μου με διάταξη κλιμακηδόν αριστερά και ο 4^ος Ουλαμός του Υπολοχαγού Jeff Destefano ήταν στα δεξιά μου με διάταξη κλιμακηδόν δεξιά.

Επειδή δεν είχαμε χάρτες της περιοχής (χρησιμοποιούσαμε πολιτικούς χάρτες 1:100.000 για να επισημαίνουμε την πρόοδο μας στην επίπεδη και άμορφη έρημο) δεν γνωρίζαμε ότι κινούμασταν παράλληλα με έναν δρόμο ο οποίος εκτείνονταν από τα δυτικά προς τα ανατολικά κατά μήκος του ορίου μας με την 3^η Επιλαρχία. Ο δρόμος αυτός περνούσε από ένα μικρό χωριό και μετά συνέχιζε προς το Κουβέιτ. Επίσης δεν ξέραμε ότι εισερχόμασταν σε ένα παλιό πεδίο ασκήσεων του ιρακινού στρατού στο οποίο τώρα βρίσκονταν μία ταξιαρχία της Μεραρχίας Tawakalna και στοιχεία της 10^ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας που είχαν λάβει την αποστολή να φράξουν την επίθεση μας στο Κουβέιτ.

Η μάχη της Ίλης Eagle στις 26 Φεβρουαρίου 1991.

Ο αντίπαλος διοικητής, ο Ταγματάρχης Mohammed, και οι στρατιώτες του ήξεραν το έδαφος καλά. Η μονάδα του χρησιμοποιούσε το χωριό για να στρατοπεδεύει όταν έκανε ασκήσεις με πραγματικά πυρά. Ο Mohammed είχε αποφοιτήσει από το προκεχωρημένο σχολείο πεζικού στο Fort Benning και πίστευε ότι το έδαφος ήταν ιδεώδες για άμυνα. Χωρίς να γνωρίζει ότι είχαμε τη δυνατότητα εντοπισμού της θέσης μας μέσω GPS, μια δυνατότητα που πολύ πρόσφατα είχαμε αποκτήσει, υπέθεσε ότι θα ακολουθούσαμε τον δρόμο για να μη χαθούμε στην έρημο. Οργάνωσε την άμυνα του τάσσοντας στο χωριό Α/Α πυροβόλα με σκοπό να χρησιμοποιηθούν εναντίον επίγειων στόχων, πολυβόλα και πεζικό. Η άμυνα του ήταν σωστή. Εκμεταλλεύτηκε μία ελαφρά εδαφική ανύψωση που ήταν κάθετη στην κατεύθυνση του δρόμου και οργάνωσε μία άμυνα επί του αντιπρανούς στην ανατολική πλευρά του υψώματος. Περίμενε ότι καθώς θα συναντούσαμε την ισχυρή θέση που είχε οργανώσει στο χωριό θα επιδιώκαμε να το παρακάμψουμε είτε από βορά είτε από νότο. Οργάνωσε δύο χώρους εμπλοκής στα ανατολικά του υψώματος, βόρεια και νότια από το χωριό, έστρωσε νάρκες και έταξε σε θέσεις καλύψεως σκάφους περίπου 40 άρματα μάχης και 16 ΒΜΡ, περίπου ένα χιλιόμετρο από το ύψωμα. Το σχέδιο του ήταν να μας εμπλέξει και να μας καταστρέψει τμηματικά καθώς θα εμφανιζόμασταν πάνω στην κορυφή. Εκατοντάδες πεζικάριοι βρίσκονταν μέσα σε ορύγματα και χαρακώματα μεταξύ των τεθωρακισμένων. Τοποθέτησε την εφεδρεία του από 18 Τ-72 και τον σταθμό διοικήσεως του σε ένα άλλο ύψωμα, περίπου 3 χλμ. ανατολικότερα. Η συνολική μας εμπειρία –μεγάλες περίοδοι πορείας, αναμονής και προετοιμασίας, διακοπτόμενες από σύντομες περιόδους καταιγιστικής δράσης- θα αποδεικνύονταν παρόμοια με την εμπειρία των τεθωρακισμένων μονάδων στη Β. Αφρική στον Β΄ Π.Π.

Δέκα διδάγματα από 23 λεπτά

Ιρακινό άρμα κινεζικής προέλευσης Type 69.

Η πρώτη επαφή ήρθε στις 16:07 όταν το Bradley του Επιλοχία John McReynolds βρέθηκε ακριβώς πάνω σε ένα ιρακινό οχυρό που είχε σκοπό να παρέχει έγκαιρη προειδοποίηση στις δυνάμεις στο χωριό. Δύο Ιρακινοί στρατιώτες βγήκαν και παραδόθηκαν. Ο Επιλοχίας McReynolds τους αιχμαλώτισε και τους συνόδευσε στα μεταφορικά μας.

Όμως οι στρατιώτες του εχθρού προειδοποίησαν τις δυνάμεις τους στο χωριό πριν την αιχμαλωσία τους. Το πλευρικό όχημα του McReynolds, το όχημα του Λοχία Maurice Harris παρέμεινε στο όριο της προελάσεως μας και παρατηρούσε το χωριό διαμέσου της άμμου που σήκωνε ο αέρας. Το Bradley του Λοχία Harris δέχτηκε πυρά πυροβόλου 23 χλστ. και πυρά πολυβόλων. Ανέφερε στον ουλαμαγό του ο οποίος απάντησε: «λοιπόν, σκότωσε τα». Η μάχη των 23 λεπτών που ακολούθησε αποκάλυψε δέκα θεμελιώδη διδάγματα για την επιτυχία στη μάχη που παραμένουν επίκαιρα σήμερα.

1. Να διοικείς από μπροστά. Οι ηγέτες πρέπει να βρίσκονται μπροστά για να έχουν καθαρή εικόνα και να παίρνουν αποφάσεις. Καθώς ο Λοχίας Harris εμπλέκονταν με το πυροβόλο των 25 χλστ. ο Υπολοχαγός Gauthier προωθήθηκε για να εκτιμήσει την κατάσταση και να κατευθύνει την εξέλιξη της μάχης. Ο Gauthier έβαλλε έναν πύραυλο TOW στο κέντρο της εχθρικής θέσεις στο χωριό για να κατευθύνει τα άρματα μας. Αφού ο πυροβολητής μου έβαλλε ένα βλήμα για να καταδείξει το κέντρο και τα εννέα άρματα έβαλλαν ταυτόχρονα βλήματα υψηλής εκρηκτικότητας στο χωριό για να καταστείλουν την εχθρική θέση. Παρά τις δευτερεύουσες εκρήξεις στο χωριό στα νότια του ο 1^ος Ουλαμός διατήρησε την προσοχή του προς τα ανατολικά.

2. Να βάλλεις πρώτος. Εάν ξέρεις που είναι οι φίλιες δυνάμεις και δεν υπάρχει κίνδυνος απωλειών σε αμάχους μη διστάσετε να βάλλεται ή να κάνετε αναγνώριση με πυρά. Η πλευρά που βάλλει πρώτη έχει ένα τρομακτικό πλεονέκτημα. Ο Επιλοχίας David Lawrence ήταν αρχηγός του βορειότερου Bradley του 1^ου Ουλαμού. Ο πυροβολητής του ο Λοχίας Bradley Feltman του είπε: «Έι! Έχω ένα θερμό σημείο εδώ, δεν είμαι σίγουρος τι είναι». Ο Lawrence του απάντησε:: «Ρίξ΄ του έναν TOW και δες τι είναι». Μετά τη βολή ο Lawrence αναγνώρισε το θερμό σημείο ως ένα Τ-72 αφού είδε τον πύργο να αποχωρίζεται από το σκάφος στην έκρηξη που ακολούθησε. Η εμπειρία της Ίλης μας ήταν συναφής με την παρατήρηση του Erwin Rommel στο βιβλίο του «Το Πεζικό Επιτίθεται».: «Διαπίστωσα ξανά και ξανά ότι κατά την επαφή με τον εχθρό επωφελείται η πλευρά που κατακλύζει πρώτη τον αντίπαλο με πυρά».

3. Να πολεμήσεις μέσα από την ομίχλη της μάχης. Να είσαι έτοιμός να αντιμετωπίσεις τη σύγχυση και ταυτόχρονες καταστάσεις. Καθώς καταστείλαμε εχθρικές θέσεις στο χωριό και ενώ ο Lawrence έβαλλε τον πύραυλο η Ίλη έλαβε άδεια να προελάσει μέχρι τον 70^ο Μεσημβρινό. Διέταξα τον 1^ο Ουλαμό να συνεχίσει την κίνηση προς τα ανατολικά. Ο Υπολοχαγός Petschek δεν απάντησε αμέσως γιατί ο Lawrence ήταν στο δίκτυο του ουλαμού και ανέφερε: «Επαφή! Επαφή, ανατολικά, άρμα μάχης!». Απλές διαταγές και πλήρεις αναφορές είναι ουσιώδης στην επίτευξη κοινής αντίληψης στη μάχη.

4. Ακολούθησε το ένστικτο και τη διαίσθηση σου. Καθώς ο Λοχίας Feltman εκτόξευσε τον TOW αποφάσισα να περάσουν μπροστά τα άρματα μάχης και διέταξα τον «πράσινο» και τον «λευκό», τους ουλαμούς αρμάτων, να «κάνουν ότι κάνω». Ο 1^ος Ουλαμός (Bradley) ήρθε πίσω, καθώς το βέλος των αρμάτων κινήθηκε μπροστά, και κάλυψε τα νώτα των αρμάτων. Ο 3^ος Ουλαμός (Bradley) διατήρησε την ευθύνη της ασφάλειας του πλευρού μας. Καθώς ξεκινήσαμε την κίνηση μας ο 1^ος Ουλαμός, ανταποκρινόμενος στην αναφορά επαφής άρχισε να βάλλει εκρηκτικά βλήματα 25 χλστ. Οι βολές αυτές ήταν λίγο ανησυχητικές για τα άρματα που ήταν μπροστά. Έδωσα την εντολή στον 1^ο Ουλαμό να παύσει το πυρ: «Κόκκινο 1 εδώ Μαύρο 6, παύσατε πυρ». Οι δύο ουλαμοί αρμάτων ελαφρώς καθυστέρησαν. Καθώς τα άρματα μας ήταν πάνω στην κορυφή του υψώματος βόρεια από το χωριό ο Λοχίας Craig Koch, ο πυροβολητής μου, ανέφερε «άρματα κατευθείαν εμπρός». Μέτρησα οχτώ Τ-72 σε κάλυψη σκάφους. Ήταν κοντά και ορατά με γυμνό μάτι.

5. Χρησιμοποίησε τις βασικές οδηγίες ενεργειών. Επιδίωξε να κατισχύσεις επί του αντιπάλου αμέσως με την επαφή και να διατηρήσεις την πρωτοβουλία μέσω της ταχύτητας της ενέργειας. Καθώς ο Λοχίας Koch έβαλλε με το πυροβόλο και κατέστρεψε το πρώτο εχθρικό άρμα ανέφερα την επαφή στο δίκτυο της Ίλης «Εδώ Μαύρο 6. Επαφή ανατολικά. Οχτώ τεθωρακισμένα οχήματα. Πράσινε και Λευκέ είστε μαζί μου;» Ο Λοχίας Koch κατέστρεψε άλλα δύο άρματα καθώς οι ουλαμοί αρμάτων μας επιτάχυναν την κίνηση τους. Και τα εννέα άρματα προσέβαλλαν στόχους μαζί καθώς προχωρούσαμε. Σε ένα περίπου λεπτό οτιδήποτε βρίσκονταν μέσα στο βεληνεκές των πυροβόλων μας είχε καταστραφεί. Ο έλεγχος και η κατανομή του πυρός μας επέτρεψε να καταστρέψουμε μία πολύ μεγαλύτερη δύναμη σε πολύ μικρό χρόνο.

6. Να ενθαρρύνετε την πρωτοβουλία. Κάθε στρατιώτης καταλάβαινε πως οι ουλαμοί και η ίλη εκτελούσαν πυρ και κίνηση. Ο οδηγός του άρματος μου Christopher Hedenskog ήξερε ότι έπρεπε ν΄ ακολουθήσει ένα δρομολόγιο που θα επέτρεπε και στους δύο ουλαμούς να έχουν πεδία βολής. Έστριψε 45 μοίρες δεξιά και κράτησε το πρόσθιο τόξο του άρματος προς τα εχθρικά άρματα που είχαμε συναντήσει. Οδήγησε μέσα από ένα ναρκοπέδιο και απέφυγε αντιαρματικές νάρκες αναφέροντας στην ενδοεπικοινωνία: «Κύριε, νομίζω ότι θα πρέπει να ξέρεται ότι μόλις διήλθαμε από ένα ναρκοπέδιο». Ήξερε ότι ήταν επικίνδυνο να σταματήσει μέσα στη μέση της εχθρικής περιοχής εμπλοκής. Ο Hedenskog είδε ότι οι ουλαμοί αρμάτων είχαν ένα παράθυρο ευκαιρίας να αιφνιδιάσουν τον εχθρό και να εκμεταλλευτούν τις πρώτες βολές του Λοχία Koch.

7. Χρησιμοποίησε τα άρματα για να σηκώσουν το βάρος της μάχης. Τα άρματα κινήθηκαν γύρω από τις αντιαρματικές νάρκες και τα Bradley και άλλα οχήματα ακολούθησαν τα ίχνη των ερπυστριών τους. Το άρμα του Αξιωματικού Επιχειρήσεων της Επιλαρχίας, του Επίλαρχου Douglas MacGregor, χτυπήθηκε από αντιαρματική νάρκη αλλά η έκρηξη έκανε μικρή ζημιά. Συνέχισε την επίθεση και έκανε την αναγκαία επισκευή όταν σταμάτησε. Περάσαμε πάνω από νάρκες κατά προσωπικού οι οποίες έσκαγαν σαν ποπ-κορν αλλά δεν είχαν καμία επίδραση στα τεθωρακισμένα οχήματα. Ο ρυθμός βολής των αρμάτων μας ήταν τέτοιος που επέτρεψε στα εχθρικά άρματα να βάλλουν μόνο δύο άστοχα βλήματα στην αρχή της μάχης και δύο αργότερα καθώς πλησιάζαμε. Το πυρ των εχθρικών πολυβόλων δεν είχε καμία επίδραση στην κίνηση της Ίλης. Το ψυχολογικό σοκ της ασταμάτητης επίθεσης των αρμάτων μας παρέλυσε και πανικόβαλε τον εχθρό.

8. Να είσαι έτοιμος για εμπλοκές και άλλες ατυχίες. Το πλήρωμα του Υπολοχαγού Jeff DeStefano κινήθηκε γύρω από το χωριό, κατέστρεψε ένα εχθρικό άρμα, και σκόπευσε ένα δεύτερο το οποίο ήταν σε πολύ μικρή απόσταση και έστρεφε τον πύργο του εναντίον του. Το βλήμα κόλλησε στο πηγαίο του πυροβόλου του άρματος του DeStefano. Ο γεμιστής κρατήθηκε από τη θυρίδα του, κλώτσησε το βλήμα μέσα, το κλείστρο έκλεισε και ο πυροβολητής, ο Λοχίας Matthew Clark, κατέστρεψε το Τ-72. Σε μια άλλη περίπτωση ο Επιλοχίας Digbie διέταξε τον Στρατιώτη Α΄ Τάξης Charles Bertubin να γεμίσει δύο βλήματα TOW. Ο Bertubin δεν μπορούσε ν΄ ανοίξει τη θυρίδα στην οροφή του Bradley, απ΄ όπου θα είχε πρόσβαση στον εκτοξευτήρα. Όταν κλώτσησε το ασφάλιστρο της θυρίδας το ξήλωσε. Δεν απασχόλησε με το πρόβλημα τον αρχηγό του οχήματος και βγήκε από την πίσω θυρίδα ενώ δέχονταν πυρά αυτομάτων όπλων. Ανέβηκε στο πάνω μέρος του Bradley, γέμισε και τους δύο εκτοξευτήρες και χτύπησε στον ώμο τον αρχηγό και φώναξε: «TOW πάνω». Ο Επιλοχίας Digbie τα χρειάστηκε γιατί νόμισε ότι κάποιος Ιρακινός είχε σκαρφαλώσει στο Bradley.

9. Συντόνισε τους ουλαμούς και εξασφάλισε αμοιβαία υποστήριξη. Ο καπνός από τα καιόμενα άρματα και ΤΟΜΠ της εχθρικής πρώτης αμυντικής γραμμής απέκρυπτε τα εχθρικά τμήματα που υπήρχαν ανατολικότερα. Καθώς τα άρματα μας επιτέθηκαν μέσα από τον καπνό είδαμε άλλα τεθωρακισμένα οχήματα και μεγάλο αριθμό πεζικού να τρέχουν να καταλάβουν θέσεις προς τα πίσω. Καταστρέψαμε τα εχθρικά τεθωρακισμένα οχήματα γρήγορα και προσβάλλαμε το πεζικό με πολυβόλα. Ομάδες Ιρακινών στρατιωτών σήκωσαν τα χέρια τους. Οι στρατιώτες μας ήταν πειθαρχημένοι. Οι πύργοι δεν στρέφονταν εναντίον εκείνων που είχαν σηκώσει τα χέρια. Οι ουλαμάγοι των ουλαμών αρμάτων ζήτησαν από τους ουλαμαγούς των ουλαμών ανιχνευτών να αναλάβουν αυτοί την παρατήρηση του εχθρικού πεζικού καθώς τα Bradley τους πρόβαλαν μέσα από τον καπνό. Οι ανιχνευτές είδαν ότι οι στρατιώτες του εχθρού είχαν παραδοθεί στα ψέματα για βρεθούν σε καλύτερη θέση. Τους είδαν να πιάνουν πάλι τα όπλα τους και τους και τα RPG. Τα Bradley τους αιφνιδίασαν και τους σκότωσαν πριν προλάβουν να προσβάλλουν τα άρματα μας.

10. Πάρε ρίσκα για να νικήσεις. Επειδή η Ίλη Eagle επιτέθηκε με ταχύτητα ο εχθρός δεν μπορούσε να αντιδράσει αποτελεσματικά. Ο Υπολοχαγός John Gifford μου είπε στον ασύρματο «Ξέρω ότι δεν θέλεις να το μάθεις τώρα αλλά βρίσκεσαι στο όριο της προελάσεως, είσαι στον 70^ο Μεσημβρινό». Απάντησα «Πες τους δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Πες τους ότι είμαστε σε επαφή με τον εχθρό και πρέπει να συνεχίσουμε την επίθεση. Πες τους ότι λυπάμαι». Είχαμε αιφνιδιάσει και σοκάρει τον εχθρό. Αν σταματούσαμε θα του δίναμε χρόνο να συνέλθει. Όπως παρατηρεί ο Erwin Rommel στο «Πεζικό Επιτίθεται»: «Αυτός που κάθεται και περιμένει τις εξελίξεις συνήθως έρχεται δεύτερος… Είναι θεμελιωδώς λάθος να σταματήσεις ή να περιμένεις να ενισχυθείς με περισσότερες δυνάμεις». Η Ίλη Eagle συνέχισε την επίθεση προς άλλη μία χαμηλή εδαφική έξαρση όπου ο εχθρός είχε τοποθετήσει την εφεδρεία του, 18 άρματα Τ-72 διατεταγμένα σε κύκλο. Ο Ταγματάρχης Mohammed αργότερα είπε σε κάποιον στρατιώτη μας ότι δεν γνώριζε ότι δεχόταν επίθεση μέχρις ότου ένας στρατιώτης μπήκε μέσα στο οχυρό του φωνάζοντας: «Τανκς! Τανκς!». Όταν έφτασε στο παρατηρητήριο του όλα τα οχήματα στα δυτικά του είχαν καταστραφεί. Διέταξε την εφεδρεία πίσω του να εγκαταστήσει μία νέα αμυντική γραμμή. Ήταν πολύ αργά. Τα άρματα της Ίλης Eagle πέρασαν την κορυφή και εισήλθαν στην περιοχή συγκεντρώσεως του εχθρού. Τα άρματα τους είχαν αρχίσει να κινούνται όταν τα καταστρέψαμε από μικρή απόσταση.

Συνεχίζοντας την επίθεση πέρα από το όριο προελάσεως ήταν σύμφωνο με το κλίμα που επικρατούσε από την πλευρά της διοίκησης το οποίο όχι μόνο ενθάρρυνε αλλά και απαιτούσε από τους χαμηλόβαθμους ηγήτορες να παίρνουν την πρωτοβουλία. Ο Συνταγματάρχης Holder μας είχε πει κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης μας στη Γερμανία «Το ιππικό διεξάγει επιχειρήσεις με τέτοιο ρυθμό και σε τέτοια έκταση ώστε οι σημαντικές αποφάσεις να πρέπει να ληφθούν από τους χαμηλόβαθμους διοικητές κατά την επαφή… όλοι οι ηγήτορες του Συντάγματος πρέπει να εκπαιδεύσουν τους υφισταμένους τους να κάνουν τα σωστά πράγματα και μετά να τους εμπιστεύονται να ενεργούν ανεξάρτητα… Οι ηγέτες πρέπει να διδάσκουν και να εξασκούν τη διοίκηση διά διαταγών τύπου αποστολής». Ήταν ένα μήνυμα που ενστερνίστηκαν όλοι οι ηγήτορες του Συντάγματος.

Ιρακινό Τ-62.

Η καταιγιστική δράση κράτησε 23 λεπτά. Η Ίλη σταμάτησε όταν δεν υπήρχε πλέον τίποτα για να χτυπήσουμε. Η αντίσταση των Ιρακινών συνεχίστηκε με σποραδικά πυρά πολυβόλων και μία αντεπίθεση από ίλη με Τ-72 και ΒΜΡ. Abrams και Bradley κατέστρεψαν τα εχθρικά οχήματα από μεγάλη απόσταση από τις θέσεις που κατείχαν πάνω στην κορυφογραμμή. Τρία Bradley από τον 1^ο Ουλαμό του Υπολοχαγού Michael Petschek καθώς κινούνταν βόρεια για να αποκαταστήσουν την επαφή με την Ίλη G συνάντησαν και κατέστρεψαν τέσσερα Τ-72. Δικό μας υγειονομικό προσωπικό φρόντισε τους Ιρακινούς τραυματίες. Τα πληρώματα ανακατένειμαν τα πυρομαχικά μεταξύ των οχημάτων. Οι όλμοι κατέστειλαν εχθρικό πεζικό ανατολικότερα καθώς ο αξιωματικός πυρών υποστηρίξεως Υπολοχαγός Dan Davis αιτήθηκε καταστρεπτικά πυρά πυροβολικού στις βάσεις ΔΜ του εχθρού. Ανιχνευτές και μία ομάδα υπό τον έλεγχο του Λοχία Bill Virrill εκκαθάρισε εχθρικές θέσεις με χειροβομβίδες και μετά οδήγησε μία φάλαγγα ανεφοδιασμού μέσα από τα ναρκοπέδια στα μετόπισθεν μας. Μία ομάδα ψυχολογικών επιχειρήσεων μετέδιδε με μεγάφωνα ανακοινώσεις στους Ιρακινούς για παράδοση και εκατοντάδες αιχμάλωτοι συμπεριλαμβανομένου του διοικητή της ιρακινής ταξιαρχίας εμφανίστηκαν στην Ίλη μας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι στρατιώτες διαχώρισαν, έψαξαν και ασφάλισαν τους αιχμαλώτους. Πολλοί αιχμάλωτοι έκλαιγαν γιατί δεν περίμεναν τόσο ανθρώπινη μεταχείριση, οι αξιωματικοί τους τους είχαν πει ότι θα τους εκτελέσουμε. Οι αιχμάλωτοι ήταν δύσπιστοι όταν οι στρατιώτες μας τους επέστρεψαν τα πορτοφόλια τους χωρίς να πάρουν τα χρήματα που είχαν κλέψει από το Κουβέιτ. Μόλις μετά τις 22:00 η 1^η Μεραρχία Πεζικού υπερέβη τις θέσεις της 3^η Επιλαρχίας στα νότια μας.

Συμπέρασμα

Το πρωί μετά τη μάχη οι στρατιώτες ήταν εξαντλημένοι. Πολλά από τα περίπου πενήντα Τ-72, 25 ΤΟΜΠ, 40 φορτηγά και πολλά άλλα οχήματα που η Ίλη μας κατέστρεψε ακόμη κάπνιζαν. Η Ίλη μας δεν είχε καθόλου απώλειες. Ευχαριστήσαμε τον Θεό και ήμασταν αποφασισμένοι να διατηρήσουμε την υπεροχή μας. Εφαρμόσαμε ένα σχέδιο ανάπαυσης και συνοδέψαμε αιχμαλώτους να θαψουν τους νεκρούς συντρόφους τους. Η ηγεσία της Ίλης συγκεντρώθηκε για να συντάξει την αναφορά μετά τη μάχη. Τα νέα της κατάπαυσης του πυρός μας βρήκαν ενώ συζητούσαμε τη μάχη της προηγούμενης ημέρας και προσπαθούσαμε να βρούμε τι θα ‘έπρεπε να βελτιώσουμε εάν οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν.

Τους επόμενους μήνες στοχαστήκαμε πάνω στην εκπαίδευση και στην προετοιμασία μας και καταλήξαμε σε αυτό που πιστεύαμε ότι εξηγούσε το αποτέλεσμα της μάχης. Η σκληρή, ρεαλιστική εκπαίδευση που διεξαγάγαμε στη Γερμανία και στο Κουβέιτ μας έδωσε τη δυνατότητα να υπερισχύσουμε των Ιρακινών στην εγγύς μάχη και έδωσε στους στρατιώτες μας την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να καταστείλουν τον φόβο τους και να επιτεθούν σε έναν αριθμητικά υπέρτερο εχθρό που κατείχε τα πλεονεκτήματα της άμυνας. Ο πυροβολητής Rodrigo Martinez έγραψε μετά τη μάχη ότι δεν ένιωσε φόβο γιατί «είχαμε εκπαιδευτεί τόσο σκληρά και μας φαίνονταν σαν ακόμη μία άσκηση». Μετά τη μάχη ο γεμιστής μου Στρατιώτης Α΄ Τάξεως Jeffrey Taylor μου είπε «Δεν θα πω ψέματα, ήμουν έτοιμος να πανικοβληθώ αλλά είπα στον εαυτό μου: μην πανικοβληθείς, κάνε τη δουλειά σου». Ο Επιλοχίας John McReynolds ομαδάρχης στον 3^ο Ουλαμό θυμήθηκε ότι «στο πλήρωμα δεν χρειαζόταν να τους πεις τι θα κάνουν. Τους έρχονταν φυσικά». Ο ουλαμαγός του 3^ου Ουλαμού Υπολοχαγός Timothy Gauthier παρατήρησε ότι οι ενέργειες του Ουλαμού του ήταν «σαφείς και συγκεκριμένες». Αυτή η ικανότητα και η εμπιστοσύνη δεν περιορίζονταν στην Ίλη Eagle. Προέρχονταν, σε μεγάλο βαθμό, από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που είχαν γίνει στον στρατό, στο δόγμα, στην εκπαίδευση, στη διάπλαση των ηγητόρων και στον εκσυγχρονισμό των μέσων, μετά τον Πόλεμο του Βιετνάμ.

Ο Steven Biddle σε μία μελέτη της μάχης το 1996 κατέληξε σε παρόμοιο συμπέρασμα υποστηρίζοντας ότι το πλεονέκτημα των Αμερικανών στην ικανότητα και στην τεχνολογία εξηγούσε κατά τον καλύτερο τρόπο το μονόπλευρο αποτέλεσμα της επιχείρησης Desert Storm. Οι διοικητές των τριών ιλών αναγνωρίσεως που είχαν τη μεγαλύτερη εμπλοκή στη μάχη του 73^ου Μεσημβρινού εισήλθαν στο West Point το 1980, μία δεκαετία πριν ο Σαντάμ Χουσεΐν εισβάλει στο Κουβέιτ. Η αναγέννηση του στρατού μας ήταν ήδη σε εξέλιξη. Μετά το Βιετνάμ η ηγεσία του στρατού υπερέβη μία κρίση που αφορούσε:

• στην ετοιμότητα συνδεδεμένη με τις ανάγκες διεξαγωγής ενός μακρού πολέμου χωρίς επιστράτευση,
• στις πολιτικές προσωπικού που υπονόμευαν την ποιότητα της δύναμης,
• στην πτώση του επιπέδου της εκπαίδευσης των αξιωματικών και υπαξιωματικών λόγω της ανάγκης να καλυφτούν κενά στο Βιετνάμ,
• στην έλλειψη πόρων για εκπαίδευση και εκσυγχρονισμό,
• στο έλλειμμα πειθαρχίας,
• στον ρατσισμό,
• στη χρήση ναρκωτικών και
• μία δύσκολη μεταπολεμική μετάβαση στον επαγγελματικό στρατό.

Αν και ο στρατός μας δεν αντιμετωπίζει κρίση όπως αυτή που αντιμετώπισε μετά το Βιετνάμ η ανάγκη να προβλέπεις τις απαιτήσεις της μελλοντικής μάχης και να προετοιμάζουμε τους στρατιώτες μας να πολεμήσουν και να νικήσουν αποφασισμένους και ευπροσάρμοστους αντιπάλους παραμένει σταθερή. Οι μελλοντικοί εχθροί μας έμαθαν από τις συντριπτικές τακτικές μας επιτυχίες στην επιχείρηση Desert Storm. Αντέγραψαν κάποιες αμερικανικές δυνατότητες, ανέπτυξαν αντίμετρα στα αμερικανικά πλεονεκτήματα και υιοθέτησαν ασύμμετρες τακτικές.

Στις οδηγίες του στους ηγήτορες του στρατού ο αρχηγός του Στρατηγός Mark Milley ήταν ξεκάθαρος: επικεντρώστε πάνω απ΄ όλα στην ετοιμότητα των στρατιωτών και των μονάδων να πολεμήσουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Επειδή η τεχνολογική υπεροχή των ΗΠΑ απέναντι στους ισχυρότερους δυνητικούς αντιπάλους της βαίνει μειούμενη εξαιτίας του περιορισμού των κονδυλίων για τον εκσυγχρονισμό του στρατού και της ευκολίας στη μεταφορά τεχνολογίας το πλεονέκτημα μας στην ικανότητα γίνεται ακόμη πιο σημαντικό. Αν και οι μελλοντικές μάχες θα διεξαχθούν απέναντι σε ικανότερους αντιπάλους και υπό πιεστικότερες και πιο περίπλοκες συνθήκες υπάρχουν διδάγματα από τις νίκες μας στο πεδίο της μάχης πριν 25 χρόνια που παραμένουν επίκαιρα σε ότι αφορά την πολεμική ετοιμότητα σήμερα και στο μέλλον. Καλώς εκπαιδευμένοι και με αυτοπεποίθηση ουλαμοί και ίλες παρέχουν το θεμέλιο της ικανότητας του στρατού, αλλά και των ενόπλων δυνάμεων, να πολεμήσουν. Όπως ο Στρατηγός Ernest Harmon, διοικητής της 2^ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, παρατήρησε πριν την απόβαση στη Νορμανδία «Η Μεραρχία θα πετύχει μόνο αν ο ουλαμός πετύχει».