Παθητικό Σύστημα Αντιμέτρων για τα Συριακά Άρματα Μάχης

Συριακό Τ-72 με σύστημα αυτοπροστασίας Sarab-1.

Από το 2012 και μέχρι πρόσφατα ο Συριακός Στρατός (SAA) έχει υποστεί σημαντικές απώλειες από τους Α-Τ πυραύλους των επαναστατών. Η ικανότητα των ανταρτών να καταστρέφουν άρματα του συριακού στρατού από μεγάλες αποστάσεις ήταν καταλυτική για το ηθικό των στρατιωτών.

Σύστημα Sarab-1 τοποθετημένο σε πυροβόλο των 85 χλστ.

Τους πρόσφατους μήνες ο SAA υποστηριζόμενος από τη Hezbollah και ρωσικές χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις ανακατέλαβε σημαντικές περιοχές από το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) και τη συριακή αντιπολίτευση. Ο ρυθμός απωλειών των αρμάτων του έχει ελαττωθεί αλλά αυτό δεν οφείλεται σε έλλειψη όπλων ή πυρομαχικών από τους αντιπάλους του. Οι Σύριοι ισχυρίζονται ότι η εγκατάσταση αντιμέτρων που αναπτύχθηκαν από το Συριακό Επιστημονικό Ερευνητικό Κέντρο (SSRC) μείωσε δραματικά την τρωτότητα των αρμάτων τους στους κατευθυνόμενους πυραύλους. Το παρών άρθρο του Tamir Eshel παρουσιάζει την εξέλιξη και την πρόοδο αυτών των συστημάτων με βάση της εμπειρίες που είχε στο πεδίο της μάχης ο συριακός στρατός.

Οι τεχνολογίες υπέρυθρων (IR) αντιμέτρων είναι διαθέσιμες από πολλές πηγές, τόσο ανατολικές όσο και δυτικές, αλλά καμία δεν ήταν προσβάσιμη από τη Συρία. Το σύστημα SHTORA που ήταν ενσωματωμένο στα Τ-90 δεν μπορούσε εύκολα να προσαρμοστεί σε Τ-72, Τ-62 και Τ-55. Για να αντιμετωπίσει την απειλή το SSRC ανέπτυξε έναν παρεμβολέα IR, σχεδιασμένο να παρεμβάλει τους κατευθυνόμενους πυραύλους 2^ης γενιάς, με κατεύθυνση SACLOS (Semi-Active Command to Line of Sight), όπως τους Konkurs, Metis και TOW. 

Sarab-2 σε συριακό Τ-72. 

Το σύστημα Sarab είναι μία πηγή φωτός που μιμείται το IR σήμα που εκπέμπεται από την ουρά του πυραύλου παραπλανώντας τον αισθητήρα του εκτοξευτήρα. Ο ισραηλινός στρατός πρώτος ανέπτυξε την αρχή αυτή τη δεκαετία του ΄90. Αργότερα υιοθετήθηκε από τον ρωσικό στρατό με το σύστημα SHTORA που αναπτύχθηκε για το Τ-90. Όμως, στους Σύριους έλλειπαν κάποια συγκεκριμένα στοιχεία για τους αντίπαλους πυραύλους ώστε το πρωτότυπο επίδειξης τεχνολογίας να μετατραπεί σε αξιόμαχο σύστημα.

Στα τέλη του 2015 το SSRC κατάφερε να αποκτήσει μερικούς TOW που είχαν παραδοθεί στους επαναστάτες. (Σύριοι πράκτορες απλώς αγόρασαν 18 πυραύλους από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό – FSA). Οι πύραυλοι αυτοί βοήθησαν το SSRC να αναπτύξει και να αξιολογήσει το σύστημα. Τα πρώτα επιχειρησιακά συστήματα Sarab-1 (Sarab = αντικατοπτρισμός) αναπτύχθηκαν νωρίς το 2016. (Παρατηρήθηκαν σε Τ-62 και σε εξοπλισμένα ημιφορτηγά κοντά στη Λαττάκεια). Αυτά τα συστήματα χρησιμοποιούσαν ισχυρά IR LEDs και μεγεθυντικούς φακούς και επέδειξαν 80% αποτελεσματικότητα απέναντι σε διάφορους πυραύλους με καθοδήγηση SACLOS. Το σύστημα περιλάμβανε πολλούς εκπομπούς που κάλυπταν το πρόσθιο τόξο. Συνδεδεμένο στον συσσωρευτή ενός οχήματος το σύστημα μπορούσε να λειτουργήσει συνεχώς για έξι ώρες.

Το σύστημα Sarab-3.

Η επόμενη έκδοση του συστήματος, το Sarab-2, ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στις μονάδες στο τέλος του 2016. Το Sarab-2 ήταν βελτιωμένο σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση στο ότι χρησιμοποιούσε πολλούς εκπομπούς που μπορούσαν να μιμηθούν την κάθετη κίνηση. Ένα προστατευτικό κάλυμμα προστέθηκε επίσης. Όπως και στην πρώτη έκδοση το Sarab-2 κάλυπτε μόνο το πρόσθιο τόξο (περίπου 180^ο ). Η μείωση στην κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας και βελτιωμένοι συσσωρευτές επιτρέπουν δέκα ώρες συνεχούς λειτουργίας. Σύμφωνα με συριακές πηγές το Sarab-2 χρησιμοποιήθηκε στη μάχη στο Χαλέπι όπου με επιτυχία αντιμετώπισε τους TOW του FSA. Οι ίδιες πηγές λένε ότι στα τελευταία στάδια της μάχης οι TOW βάλλονταν αποκλειστικά εναντίον πεζικού και κτισμάτων καθώς οι στόχοι που προστατεύονταν από το Sarab είχαν καταστεί απρόσβλητοι.

Μετά την επιτυχή ένταξη σε υπηρεσία του Sarab-2 το SSRC ανέπτυξε μία νέα έκδοση του συστήματος χρησιμοποιώντας επιπλέον εκπομπούς (πιθανόν laser) για να πετύχει περισσότερο αποτελεσματική προστασία. Το Sarab-3 καλύπτει το άρμα κατά 360^ο .

Η ευρεία δημοσιότητα που έχει λάβει το σύστημα προφανώς υποκινείται και από την ανάγκη να εξυψωθεί το ηθικό του συριακού στρατού όμως δεν θα πρέπει να υποτιμάται η έκταση που θα λάβει η διάδοση της συγκεκριμένης τεχνολογίες σε χώρες του τρίτου κόσμου και σε ανταρτικές ομάδες.

Κοντινή λήψη του Sarab-2. Διακρίνονται οι λυχνίες IR και το προστατευτικό κάλυμμα.