Η Πολύ-Χωρική Μάχη Κερδίζει Έδαφος Μεταξύ των Κλάδων

Στρατιώτες της Εθνοφρουράς εκπαιδεύονται στη χρήση Α/Α πυραύλου Stinger

Η Πολύ-Χωρική Μάχη είναι η νέα πνευματική σύλληψη του αμερικανικού στρατού με την οποία θα επιδιώξει να ξεκλειδώσει τα άκρως ανταγωνιστικά επιχειρησιακά περιβάλλοντα που αναμένει να συναντήσει στον 21^ο αιώνα. Η αρχική σύλληψη φαίνεται ότι προχωράει και κερδίζει την υποστήριξη των άλλων κλάδων. Τις τελευταίες εξελίξεις παρουσιάζει στο παρακάτω άρθρο ο Sydney J. Freedberg Jr. στον ιστότοπο BREAKING DEFENSE. 



Λιγότερο από έξι μήνες μετά την επίσημη διακήρυξη της η νέα αντίληψη του στρατού για τον μελλοντικό πόλεμο έχει κερδίσει έδαφος μεταξύ των άλλων κλάδων. Εν συντομία η πολύ-χωρική μάχη (Multi-Domain Battle – MDB)  προβλέπει ότι οι ένοπλες δυνάμεις –οτιδήποτε από υποβρύχια μέχρι δορυφόρους, από άρματα μέχρι αεροσκάφη και από αντιτορπιλικά μέχρι ΜΕΑ και χάκερς- να ενεργούν μαζί από όλους τους χώρους: τη ξηρά, τη θάλασσα, τον αέρα, τον κυβερνοχώρο και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα για να κυριαρχήσουν επί του εχθρού. Αν και αυτό το όραμα απέχει χρόνια από την υλοποίηση του έχει ήδη προκαλέσει τη διακλαδική συνεργασία.

Ο ΥΠΑΜ Jim Mattis στην πρώτη του σύσκεψη 

στο Πεντάγωνο. Στα δεξιά ο Robert Work.

Στις 13/03/2017 σε συνέδριο της AUSA στο Huntsville τουλάχιστον τέσσερα πάνελς αφορούσαν την MDB. Αυτό είναι άλλο ένα σημάδι του πόσο πολύ έχει προχωρήσει η υπόθεση από την πρώτη επίσημη παρουσίαση της νέας αντίληψης στο ετήσιο συνέδριο της AUSA στην Ουάσινγκτον, όπου υποστηρίχθηκε από τους παρακάτω:

• Από τον υφυπουργό άμυνας Bob Work, τον άνθρωπο με τη μεγαλύτερη επίδραση στο Πεντάγωνο σε θέματα μελλοντικού πολέμου, ο οποίος σήμερα είναι ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματούχος της κυβέρνησης Ομπάμα που έχει παραμείνει στη θέση του.
• Από τον αρχηγό της αεροπορίας Πτέραρχο David Goldfein, ο οποίος τον Μάρτιο ανακοίνωσε τις λεπτομέρειες της δικιάς του πρωτοβουλίας την Πολύ-Χωρική Διοίκηση & Έλεγχο (MDC2) ως πρώτο βήμα προς ένα δίκτυο που θα συνδέει τη μελλοντική δύναμη.
• Από τον αρχηγό των πεζοναυτών Στρατηγό Robert Neller, ο οποίος έχει παρουσιάσει την παρόμοιας έμπνευσης Επιχειρησιακή Αντίληψη των Πεζοναυτών και έχει θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την εκπαίδευση τους στον κυβερνοπόλεμο και στον ηλεκτρονικό πόλεμο.
• Από τον Ναύαρχο Harry Harris, διοικητή της διοίκησης του Ειρηνικού, ο οποίος από τότε έχει διεξάγει μία σειρά από πολεμικά παίγνια για να εξερευνήσει και να αποσαφηνίσει την πολύ-χωρική μάχη.

ATACMS

Στην πραγματικότητα υπάρχει ήδη ένα όπλο σε εξέλιξη που έχει προέλθει από την MDB κι αυτό είναι μία εκδοχή του πυραύλου ATACMS τροποποιημένη ώστε να προσβάλλει πλοία. Τόσο ο Ναύαρχος Harris –ο οποίος ευνοεί κάθε πλεονέκτημα εναντίον του κινεζικού ναυτικού- όσο και ο αρχηγός του στρατού Στρατηγός Mark Miley έχουν υποστηρίξει τη δυνατότητα του στρατού να προσβάλλει πλοία και οι πεζοναύτες έχουν δείξει ενδιαφέρον επίσης. Αυτή είναι μία ικανότητα που οι χερσαίες δυνάμεις έχασαν από τότε που καταργήθηκε το παράκτιο πυροβολικό το 1950. Η αναγέννηση του στη μορφή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς είναι το πιο δραματικό και χειροπιαστό παράδειγμα της αλλαγής που φέρνει η MDB, αλλά δεν είναι το μοναδικό.

Ο Harris έχει επίσης ζητήσει από τον στρατό και το ναυτικό να διασυνδέσουν τα διαφορετικά τους δίκτυα αντι-πυραυλικής άμυνας. Έτσι, τα ραντάρ του στρατού θα μπορούσαν να εντοπίζουν στόχους για το ναυτικό και το αντίθετο, δημιουργώντας μία πολύ συνεκτικότερη άμυνα απέναντι στις ομοβροντίες πυραύλων της Β. Κορέας, της Κίνας ή της Ρωσίας. Είναι ένα τεχνικό εγχείρημα που οι ειδικοί του ναυτικού λένε ότι είναι εφικτό. 

Ακόμη πιο φιλόδοξη είναι η πρωτοβουλία MDC2 που επιδιώκει να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο δίκτυο που να μπορεί να συντονίσει επιχειρήσεις των τεσσάρων κλάδων και των συμμάχων. Η MDC2 θα στηριχτεί στα υφιστάμενα συνδυασμένα κέντρα αεροπορικών επιχειρήσεων (Combined Air Operations Centers – CAOC). Αυτά τα CAOC, όπως σημείωσε ο Πτέραρχος Goldfein, ήδη περιλαμβάνουν μεγάλο αριθμό συνδέσμων του στρατού, του ναυτικού, των πεζοναυτών και των συμμάχων, καθιστώντας τα κατάλληλα θεμέλια για περαιτέρω διακλαδικό συντονισμό.

Ο Πτέραρχος David Goldfein.

Σήμερα το CAOC είναι «το στρατηγείο επιχειρησιακού επιπέδου που πραγματικά φέρνει όλα τα στοιχεία μαζί με τρόπο ώστε να μπορούν να ενσωματωθούν πυρά και αποτελέσματα», είπε ο Goldfein στην ένωση της αεροπορίας πρόσφατα. Όταν ο Goldfein ήταν διοικητής της αεροπορίας στην αμερικανική κεντρική διοίκηση συνειδητοποίησε ότι ο ρόλος του και ο ρόλος του CAOC πηγαίνουν πολύ πιο πέρα από τον συντονισμό των αεροπορικών επιχειρήσεων, όσο σύνθετο κι αν είναι αυτό. «Στην πραγματικότητα αυτό που κάναμε ήταν πολύ-χωρικές επιχειρήσεις».

Εάν θέλετε να δείτε πως θα είναι ένα μελλοντικό CAOC δείτε το πειραματικό διακλαδικό-διυπηρεσιακό-συνδυασμένο-κέντρο-διαστημικών-επιχειρήσεων (Joint Interagency Combined Space Operations Center – JICSPOC), το οποίο σκοπεύει να διατηρήσει τους αμερικανικούς δορυφόρους σε λειτουργία μετά από μία επίθεση. «Εάν γίνει πόλεμος στη Γη περιμένουμε ότι θα επεκταθεί στο διάστημα από πολύ νωρίς και ο δορυφορικός μας στόλος θα βρίσκεται υπό απειλή», είπε ο Work. «Τώρα δεν έχουμε τη διοίκηση, τον έλεγχο ή την επιχειρησιακή και οργανωτική δομή που να μας επιτρέπει να διεξάγουμε αυτή τη μάχη». Ο Work εξήρε το JICSPOC ως το πρότυπο για την μελλοντική διοίκηση και έλεγχο. Έχει εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από τις δυνατότητες πανίσχυρων υπολογιστών που χρησιμοποιούν τεχνολογίες μεγάλων δεδομένων και τεχνητής νοημοσύνης για να συγκεντρώσουν τεράστιες ποσότητες διάσπαρτων δεδομένων σε τέτοια μορφή ώστε να βοηθά τους ανθρώπους να παίρνουν αποφάσεις και όχι να καταπνίγονται από αυτά.

12^ο CAOC

Περισσότερο από τεχνολογία

Η αεροπορία σίγουρα κάτι επιδιώκει έχοντας επικεντρωθεί στο C4 (Command, Control, Communications & Computers). Το C4 είναι κρίσιμο για τις μελλοντικές πολύ-χωρικές επιχειρήσεις. Δεν μπορείς να περιμένεις από διάσπαρτες μονάδες να επιχειρήσουν μαζί εάν δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Αλλά το C4 είναι το θεμέλιο δεν είναι όλο το οικοδόμημα και η τεχνολογία αποτελεί μέρος μόνο της λύσης.

Λάβετε υπόψη τη διαφορετική προσέγγιση των πεζοναυτών στις πολύ-χωρικές επιχειρήσεις. Πρώτον, η επιχειρησιακή αντίληψη των πεζοναυτών που εκδόθηκε το προηγούμενο φθινόπωρο δεν χρησιμοποιεί τον όρο «πολύ-χωρική μάχη» αντίθετα μιλά για «συνδυασμένα όπλα σε όλους τους χώρους». Οι πεζοναύτες επέλεξαν να δώσουν έμφαση στις ρίζες της νέας αντίληψης τους στον παραδοσιακό αγώνα συνδυασμένων όπλων.

Ο Στρατηγός Robert Neller.

Η νέα επιχειρησιακή αντίληψη των πεζοναυτών επίσης τονίζει την ανθρώπινη διάσταση της σύγκρουσης συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης για επαφή με τους τοπικούς πληθυσμούς, όχι μόνο στις αντι-ανταρτικές επιχειρήσεις αλλά ως πηγή πληροφοριών ακόμη και απέναντι σε προηγμένους αντιπάλους. Κάποιοι μελετητές ειδικότερα στις Κοινωνικές Επιχειρήσεις το αποκαλούν αυτό τον «ανθρώπινο χώρο» και του αποδίδουν ίση σπουδαιότητα με τη ξηρά, τη θάλασσα, τον αέρα, το διάστημα και τον κυβερνοχώρο.

Όπως ο στρατός με τους πυραύλους εναντίον πλοίων αλλά ακόμη περισσότερο οι πεζοναύτες θέλουν να βοηθήσουν το ναυτικό προβάλλοντας ισχύ από τη ξηρά στη θάλασσα. Ούτως ή άλλως «η κατάληψη ή η άμυνα των προωθημένων ναυτικών βάσεων» είναι κατά κύριο λόγο και σύμφωνα με τον νόμο αποστολή των πεζοναυτών. Η νέα επιχειρησιακή αντίληψη των πεζοναυτών προβλέπει ότι ο στόλος να αποβιβάζει πεζοναύτες που θα εξασφαλίζουν προωθημένα αεροδρόμια για τα F-35B, τα οποία στη συνέχεια θα υποστηρίζουν τον στόλο. Μία κυκλική, πολύ-χωρική, διαδρομή που από τη θάλασσα περνά στη ξηρά, μετά στον αέρα και πίσω στη θάλασσα.

Αντίθετα το ναυτικό υποστηρίζει τις χερσαίες δυνάμεις από την 11^η Σεπτεμβρίου (9/11) και τώρα έχει αρχίσει να στρέφει την προσοχή του στην αντιμετώπιση άλλων ναυτικών για τον έλεγχο των ωκεανών. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος γιατί η ηγεσία του ναυτικού, εκτός από τον Ναύαρχο Harris, δεν μιλούν για πολύ-χωρικές επιχειρήσεις τουλάχιστον δημόσια.

Όμως, από τη φύση του ο ναυτικός πόλεμος είναι πολύ-χωρικός με τα υποβρύχια κάτω από την επιφάνεια, τα πλοία στην επιφάνεια, τα αεροσκάφη πάνω από αυτήν, τους δορυφόρους ακόμη ψηλότερα και τον κυβερνοχώρο και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα να βρίσκονται σχεδόν παντού. Προσθέστε τους πυραύλους εδάφους – επιφανείας και τα αντιπυραυλικά συστήματα του στρατού και των πεζοναυτών, που προτείνει ο Harris, και έχετε δυνάμεις από κάθε χώρο. Ακόμη περισσότερο, το ναυτικό ηγήθηκε της προσπάθειας ανάνηψης των παραμελημένων αμερικανικών δυνατοτήτων ηλεκτρονικού πολέμου και της σύνδεσης τους με τις επιχειρήσεις στον κυβερνοχώρο, ένα κρίσιμο συστατικό της πολύ-χωρικής μάχης.

Πύραυλοι εκτοξευόμενοι από την ξηρά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα εικονικό τείχος απέναντι στην κινεζική επιθετικότητα.

Τι προσφέρει λοιπόν ο στρατός στις πολύ-χωρικές επιχειρήσεις; Εάν η αεροπορία ηγείται στη διοίκηση και τον έλεγχο, το ναυτικό στον κυβερνοπόλεμο - ηλεκτρομαγνητικό πόλεμο και οι πεζοναύτες στον ανθρώπινο χώρο τι έχει να προσφέρει ο μεγαλύτερος κλάδος; Κατ΄ αρχήν, ο στρατός βγήκε μπροστά και υποστήριξε την πολύ-χωρική μάχη ως μία ευρεία αντίληψη και δεν επικεντρώθηκε σε κάποια συγκεκριμένη πλευρά της. Σε έγγραφα υπηρεσιακά, στο διαδίκτυο αλλά και σε παρουσιάσεις όπως αυτή στην AUSA ο στρατός επιχειρηματολόγησε υπέρ της πολύ-χωρικής μάχης εντονότερα από κάθε άλλο κλάδο.

Με αυτό δεν υποστηρίζετε ότι η πολύ-χωρική μάχη προέκυψε από τη συλλογική αντίληψη του στρατού όπως η Αθηνά από το κεφάλι του Δία. Το αντίθετο: Η αντίληψη αυτή κέρδισε έδαφος μεταξύ των κλάδων επειδή και αυτοί δούλευαν πάνω σε παρόμοιες ιδέες για να λύσουν το ίδιο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η παρουσία των όπλων ακριβείας –και των αισθητήρων στοχοποίησης και των δικτύων διοικήσεως τους- σε πιθανούς αντιπάλους και ειδικότερα στους ισχυρούς κρατικούς δρώντες όπως η Κίνα και η Ρωσία. Έτσι οι δυνάμεις αυτές αποκτούν τη δυνατότητα άρνησης/απαγόρευσης (Α2/ΑD) που θα μπορούσε να κρατήσει τις αμερικανικές δυνάμεις έξω από περιοχές που θα επιθυμούσαν να επέμβουν.

Η αεροπορία και το ναυτικό ήταν αυτοί που ξεκίνησαν την εννοιολογική εργασία για την αποδόμηση της δυνατότητας Α2/ΑD με την αερο-θαλάσσια μάχη γύρω στο 2009. Ο στρατός και οι πεζοναύτες αναλωμένοι καθώς ήταν στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ εμφανίστηκαν αργότερα ως ουραγοί. Ο τότε αρχηγός του στρατού Ray Odierno προσπάθησε να εισαγάγει ένα αντίβαρο στην αερο-θαλάσσια μάχη με τη Στρατηγική Χερσαία Ισχύ (Strategic Landpower) η οποία αν και έδειξε προοπτική δεν κέρδισε έδαφος μεταξύ των κλάδων. Η διαφορά με την πολύ-χωρική μάχη είναι ότι ο στρατός αυτήν τη φορά διατύπωσε ένα συνεκτικό και πειστικό πλαίσιο για το πώς οι κλάδοι μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο για να λύσουν το κοινό τους πρόβλημα.

Γερμανοί στορμτρούπερς στον Α΄ Π.Π.

Φονικό και χαοτικό

Εάν είχα να διαλέξω μία από τις ιδέες του στρατού ως την πιο σημαντική αυτή θα ήταν η αντίληψη του Στρατηγού Miley για το πόσο φονικό και χαοτικό θα είναι το μελλοντικό πεδίο της μάχης. Ενώ κάποτε οι Αμερικανοί στρατιωτικοί μελετητές μίλησαν για επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις, μετεξέλιξη και επίτευξη «κυριαρχίας», τα 16 χρόνια εξουθενωτικών αντι-ανταρτικών επιχειρήσεων και η αναγέννηση των μεγάλων δυνάμεων ως αντιπάλων έφεραν μία δόση ταπεινότητας.

Όπως οι θεωρίες για την επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις της δεκαετίας του ΄90 η πολύ-χωρική μάχη δίνει έμφαση στη δύναμη των δικτύων, στους αισθητήρες και στα όπλα ακριβείας αλλά αντίθετα προς την επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις δεν προβλέπει εύκολες νίκες – μόνο σκληρές μάχες. Η σκέψη του στρατού είναι επικεντρωμένη στην προοπτική της αντιμετώπισης της ρωσικής αρκούδας ξανά. Ο Κόκκινος Στρατός μπορεί να μειώθηκε σε αριθμούς αλλά κέρδισε σε πυραύλους, ρουκέτες, drones, παρείσφρηση, παρεμβολές και τεχνική και τακτική ποιότητα. Τα λόγια του Miley το τελευταίο φθινόπωρο στην AUSA παρέμειναν ανεξίτηλα:

«Στο μελλοντικό πεδίο της μάχης εάν μείνεις σε ένα μέρος περισσότερο από δύο με τρεις ώρες είσαι χαμένος», είχε πει. «Αυτό φυσικά δημιουργεί απαιτήσεις στην αντοχή των ανθρώπων… Το να βρίσκεται ο μαχητής σε άθλια κατάσταση κάθε λεπτό κάθε ημέρας θα είναι ο τρόπος ζωής του, όπως και το να είναι κυκλωμένος θα είναι το φυσιολογικό».

Ο Στρατηγός Mark Miley.

«Και μόνο ο όγκος και η ταχύτητα των αλληλοσυγκρουόμενων πληροφοριών θα μπορούσε εύκολα να φέρει τη διαδικασία λήψης απόφασης σε αδιέξοδο», είπε επίσης. «Φυσικά αυτό θα είναι πρόβλημα εάν τα ηλεκτρονικά συστήματα λειτουργούν… Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οτιδήποτε ηλεκτρονικό να υποστεί κυβερνοεπίθεση ή ηλεκτρομαγνητική επίθεση».

«Είμαστε στο μεταίχμιο μιας θεμελιώδους αλλαγής στον χαρακτήρα του πολέμου και ιδιαίτερα του χερσαίου πολέμου», είπε ο Miley. «Θα είναι πολύ φονικό, πάρα πολύ φονικό, τελείως διαφορετικό από οτιδήποτε ο στρατός έχει βιώσει μέχρι τώρα, τουλάχιστον από τον Β΄ Π.Π.».

Το 1914 «τα έθνη και οι αυτοκρατορίες βάδισαν στην καταστροφή τους τυφλά στις αλλαγές στον πόλεμο», είπε ο Miley. «Ας μη ξαναβαδίσουμε στην άβυσσο τυφλοί στις αλλαγές. Ας δεσμευτούμε ότι για μια φορά στην ιστορία μας δεν θα είμαστε ανέτοιμοι για την πρώτη μάχη».

Σχετικές αναρτήσεις

Πολύ-Χωρική Μάχη: Μία Απάντηση από την Αεροπορία

Ο Μελλοντικός Αμερικανός Στρατιώτης: Άθλιος, Ανυπάκουος και Νικητής

Ξιφολόγχες και mini-Drones: Η νέα επιχειρησιακή αντίληψη των Πεζοναυτών