Ο Μαζλούμ Κομπάνι, διοικητής των Συριακών Δημοκρατικών
Δυνάμεων (SDF) μίλησε στο Al-Monitor, σε μία αποκλειστική
συνέντευξη, για το πώς οι Κούρδοι στη ΒΑ Συρία έχουν διατηρήσει ένα πολύπλοκο
δίκτυο συμμαχιών και γιατί η προοπτική μιας τουρκικής επέμβασης στην περιοχή θα
μπορούσε να προκαλέσει ακόμη έναν πόλεμο. –Της
Amberin Zaman στο AL MONITOR.
Μετά από έναν αιματηρό πόλεμο πέντε ετών το SDF, που κυριαρχείται από τους Κούρδους, και η Συμμαχία εναντίον του Ισλαμικού
Κράτους (ΙΚ), της οποίας ηγούνται οι Αμερικανοί, είναι μια ανάσα από τη νίκη
επί των υπολειμμάτων του ΙΚ στην περιοχή της Μπαγκούζ. Με πυρήνες του ΙΚ να
ενεργούν ακόμη στη Συρία και στο γειτονικό Ιράκ, είναι πολύ νωρίς για να πούμε
«αποστολή εξετελέσθη», προειδοποιεί ο Μαζλούμ Κομπάνι, διοικητής του SDF, σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο Al-Monitor, στις 10 Μαρτίου, στο ισχυρά φρουρούμενο αρχηγείο του, κοντά στο
πετρελαιοπαραγωγό πεδίο του al-Omar, στην ανατολική Συρία. Ο χαρισματικός 50χρονός Κούρδος, τον οποίο οι
αξιωματούχοι της Συμμαχίας αποκαλούν «στρατηγό», είναι ένας από τους βασικούς
σχεδιαστές της μάχης εναντίον των τζιχαντιστών.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες και οι αξιωματικοί όλων των βαθμών που έχουν συνεργαστεί μαζί του τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια έχουν μόνο καλά λόγια να πουν για τον Κομπάνι, που το ψευδώνυμο του όταν πολεμούσε με το ΡΚΚ ήταν Sahin Clio. Στην Τουρκία, αρέσει να υπενθυμίζει στην Ουάσινγκτον ότι το ΡΚΚ βρίσκεται στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών και γι΄ αυτό δεν είναι πιθανό να βρεθεί ο Κομπάνι σε αμερικανικό έδαφος για να τιμηθεί για τις ικανότητες του. Το πραγματικό του όνομα είναι Ferhat Abdi Sahin και βρίσκεται στη λίστα των περισσότερο καταζητούμενων τρομοκρατών της Τουρκίας.
Ο Κομπάνι κατάγεται από τη συριακή μεθοριακή πόλη Κομπάνι, όπου ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλλάχ Οτσαλάν είχε καταφύγει το 1979. Ο Οτσαλάν ήταν ο πρώτος μέντορας του Κομπάνι και μία φωτογραφία των δύο στον Ευφράτη θεωρείται απόδειξη της εγγύτητας τους.
Αγέρωχος και ατάραχος ο Κομπάνι περιτριγυρίζεται από συμπατριώτες του από την πόλη καταγωγής του. Και για καλό λόγο. Έχει επιβιώσει από πολλές απόπειρες δολοφονίας και από μία τουρκική αεροπορική επίθεση, στο Όρος Karachok, που σύμφωνα με το SDF στόχευε τον ίδιο. Αν και ο Κομπάνι αρνείται ότι είναι μέλος του ΡΚΚ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υποστηρίζει το ευρύτερο κουρδικό πολιτικό δίκτυο, που εμπνεύστηκε ο Οτσαλάν. Όμως, μετά από τέσσερα χρόνια στο τιμόνι του SDF, σε συμμαχία με αραβικές φυλές και τους Αμερικανούς βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της προβολής, ξεπερνώντας την παράδοση του ΡΚΚ, που πάντα προβάλλονταν μόνο ο Οτσαλάν.
Η Ουάσινγκτον δεν κάνει τη ζωή του Κομπάνι ευκολότερη, ζητώντας του να κατευνάζει την Τουρκία χωρίς να του δίνει κάποια μακρόχρονη δέσμευση σε αντάλλαγμα. Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ έχουν προειδοποιήσει το SDF να μη διαπραγματευτεί με το καθεστώς Άσαντ.
Al-Monitor: Στην πρώτη συνέντευξη μας, τον Σεπτέμβριο του 2017, είχατε κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Είπατε ότι μετά την αμερικανική επέμβαση στη Συρία οι σχέσεις σας με την Τουρκία πήγαν προς τα κάτω.
Κομπάνι: Ναι, αυτό είναι αλήθεια.
Al-Monitor: Οι σχέσεις σας με την Τουρκία έχουν χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο από τότε. Ο τουρκικός στρατός έχει καταλάβει την Αφρίν.
Κομπάνι: Πράγματι.
Al-Monitor: Την ίδια στιγμή είχατε κάνει άλλη μία πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Είπατε «οι Αμερικανοί, μας είπαν, ότι στο τέλος είστε μέρος της Συρίας και θα πρέπει να διαπραγματευτείτε με το καθεστώς». Αυτό είχε πει ο πρώην ειδικός απεσταλμένος του αμερικανού προέδρου, Brett McGurk, σωστά;
Κομπάνι: Αυτό είναι αλήθεια, επίσης.
Al-Monitor: Αλλά, τώρα, η προεδρία Τραμπ συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου. Σας λέει να μην έρθετε σε συμφωνία με το καθεστώς.
Κομπάνι: Πράγματι, αυτή είναι η παρούσα πολιτική τους. Αυτό μας λένε οι Αμερικανοί διπλωμάτες. Δεν θεωρούν τις συνομιλίες με το καθεστώς προτεραιότητα και θέλουν να μη βιαστούμε. Στο τέλος, είμαστε μέρος της Συρίας. Δεν επιθυμούμε την απόσχιση μας από τη Συρία. Εάν είναι να υπάρξει μία μόνιμη λύση για την περιοχή αυτή θα είναι με τη Δαμασκό. Οι διαπραγματεύσεις με το καθεστώς είναι αναπόφευκτες και πρέπει να γίνουν.
Al-Monitor: Και φαίνεται ότι το καθεστώς είναι εδώ για να μείνει;
Κομπάνι: Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για την ανατροπή του καθεστώτος. Λένε ότι η ανατροπή πρέπει να έρθει μέσα από εκλογές. Εμείς, επίσης, θέλουμε η κυβέρνηση της Συρίας να είναι δημοκρατικά εκλεγμένη. Θα σεβαστούμε οποιαδήποτε κυβέρνηση είναι δημοκρατικά εκλεγμένη, επειδή είμαστε μέρος της Συρίας. Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ μακρινό τώρα, αλλά αργά ή γρήγορα θα γίνει.
Al-Monitor: Όταν οι ΗΠΑ σας λένε να μη βιαστείτε να διαπραγματευτείτε με το καθεστώς, ποια δικαιολογία σας δίνουν;
Κομπάνι: Για να είμαι δίκαιος, κάποιες από τις ανησυχίες τους είναι δικαιολογημένες. Πρέπει να εκτιμήσουμε την κατάσταση από την ευρύτερη προοπτική. Αντιτίθενται σε οποιεσδήποτε αλλαγές που θα μπορούσαν να επιδράσουν στη στρατιωτική ισορροπία στις περιοχές που τώρα είναι υπό την εξουσία μας, μαζί με τη Συμμαχία. Γιατί, αν τέτοιες αλλαγές πρόκειται να συμβούν (ανάπτυξη δυνάμεων του συριακού στρατού στις εν λόγω περιοχές) θα τους επηρεάσει αρνητικά. Και εμείς μοιραζόμαστε την άποψη τους. Λέμε στους Ρώσους και στη Δαμασκό ότι πριν οποιαδήποτε στρατιωτική αλλαγή στην περιοχή χρειάζεται ένας πολιτικός συμβιβασμός πρώτα. Τους λέμε ότι μόλις έχουμε μία πολιτική συμφωνία τότε κάποιες αλλαγές μπορούν να γίνουν στο έδαφος. Αλλά, τίποτα δεν μπορεί να γίνει μέχρι τότε.
Al-Monitor: Η άλλη ανησυχία της προεδρίας Τραμπ είναι η επιρροή του Ιράν. Λένε ότι θα διατηρήσουν μία στρατιωτική παρουσία στη Συρία μέχρι όλες οι ιρανικές δυνάμεις να αποσυρθούν. Βρίσκετε αυτή την πολιτική ρεαλιστική; Είστε έτοιμοι να βοηθήσετε τις ΗΠΑ σε αυτό;
Κομπάνι: Είμαστε σε μία μοναδική θέση. Ελέγχουμε περιοχές. Είμαστε μέρος της Συρίας. Επιθυμούμε λύση. Αντετιθέμεθα σε οποιαδήποτε ξένη επέμβαση και αυτό συμπεριλαμβάνει το Ιράν. Ήμασταν πάντα αντίθετοι στην ιρανική επέμβαση στις περιοχές μας. Έκαναν πολλές προσπάθειες να επέμβουν, ακόμη και πριν έρθουν οι Αμερικανοί, αλλά τους αποτρέψαμε. Εάν προσπαθήσουν να επέμβουν ξανά θα τους αποτρέψουμε πάλι.
Al-Monitor: Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πηγαίνουν μπρος – πίσω. Έλεγαν ότι θα παραμείνουν επ΄ αόριστον στη Συρία, μετά ο πρόεδρος Τραμπ είπε ότι θα αποσύρει όλες τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις και μετά είπε ότι θα μείνει ένας μικρός αριθμός, 400 στρατιώτες. Δεν βρίσκετε μία σύγχυση σε όλα αυτά; Δεν μειώνει την πίστη σας στους Αμερικανούς;
Κομπάνι: Στο τέλος στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις. Πριν έρθουν οι ΗΠΑ στη Συρία, πολεμούσαμε για τους εαυτούς μας. Και σε βάθος χρόνου έτσι θα είναι τα πράγματα. Θα πολεμάμε για τους εαυτούς μας. Αλλά, η απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν πλήρως ήταν πρόχειρη και θα ανέτρεπε τις ισορροπίες στη Συρία. Αλλά, τώρα, φαίνεται ότι μένουν.
Al-Monitor: Πιστεύετε ότι θα μείνουν;
Κομπάνι: Ας πούμε ότι θα θέλαμε να το πιστεύουμε. Στο τέλος, οι ΗΠΑ θα πράξουν σύμφωνα με το συμφέρον τους. Αλλά, μία πρόχειρη απόσυρση θα βλάψει τα συμφέροντα τους. Έτσι, φαίνεται, ότι προς το παρών μένουν.
Al-Monitor: Υπάρχει ακόμη πολύ συζήτηση για την εγκαθίδρυση μίας ζώνης ασφαλείας. Οι ΗΠΑ έλπιζαν ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι τους θα έβαζαν δυνάμεις. Αλλά εκείνοι έχουν δείξει πολύ λίγο ενδιαφέρον γι΄ αυτό.
Κομπάνι: Αυτό είναι αλήθεια.
Al-Monitor: Την ίδια στιγμή, υπάρχει και η Τουρκία. Ακούμε ότι το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών και ιδίως ο νέος ειδικός απεσταλμένος για τη Συρία, Jim Jeffrey, και η ομάδα του, σας πιέζουν να πάρετε μέτρα που θα κατευνάσουν την Τουρκία, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη Manbij. Όμως, ενώ σας πιέζουν εκ μέρους της Τουρκίας· τι σας υπόσχονται για αντάλλαγμα; Πως μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια σας με 400 στρατιώτες; Ακόμη περισσότερο, αρνούνται να αποκαταστήσουν πολιτικούς δεσμούς με τη διακυβέρνηση σας. Δεν είναι ανησυχητικό αυτό;
Κομπάνι: Το νούμερο 400, σίγουρα, δεν επαρκεί για να εκπληρώσει η Συμμαχία την αποστολή της εδώ. Τους το έχουμε πει. Πιστεύω ότι το Πεντάγωνο συμμερίζεται την άποψη μας σε αυτό. Πρέπει να αυξήσουν το νούμερο αυτό. Δεν είναι προς το συμφέρον μας να πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία. Δεν επιθυμούμε να πολεμήσουμε με την Τουρκία. Αυτή ήταν η θέση μας από την αρχή. Η Τουρκία ήταν επιθετική και παραμένει έτσι. Μας επιτέθηκαν στην Αφρίν. Μας παρενοχλούν συνέχεια. Ζητάμε από την Τουρκία να σταματήσει την επιθετικότητα της.
Εάν, οι παρούσες προσπάθειες των ΗΠΑ, στον διάλογο τους με την Τουρκία, βοηθήσουν να εξασφαλιστεί αυτό το αποτέλεσμα και αποτραπούν οι τουρκικές επιθέσεις, τότε αυτό θα είναι καλό για ‘μας. Υποστηρίζουμε τέτοιες προσπάθειες.
Al-Monitor: Λέτε ότι είναι ικανοποιητικό αποτέλεσμα, από μόνο του, το να μη σας επιτίθεται η Τουρκία; Πόσο βιώσιμη είναι η παρούσα κατάσταση σας με τις ΗΠΑ να αρνούνται να έχουν πολιτικές σχέσεις μαζί σας και να συρρικνώνουν τη στρατιωτική τους παρουσία; Πιστεύετε ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν στη Συρία μόνο για να προστατεύουν τους Κούρδους; Όσο κι αν εκτιμούν τη σχέση τους με το SDF, βάζουν σε υψηλή προτεραιότητα τη σχέση τους με την Τουρκία, πάρα τις εντάσεις μεταξύ τους.
Κομπάνι: Συμφωνώ. Και αν όλες αυτές οι προσπάθειες αποτύχουν να φέρουν θετικό αποτέλεσμα, μία διπλωματική συμφωνία, αυτό σίγουρα δεν θα είναι ικανοποιητικό για μας. Θα είναι μία προσωρινή λύση. Αυτά για την Τουρκία. Έπειτα, υπάρχει και το ζήτημα του πολιτικού συμβιβασμού με το καθεστώς. Η διεθνής κοινότητα προσπαθεί να βρει μία λύση. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη, υπό τον ΟΗΕ, οι συνομιλίες στο Σότσι η διαδικασία της Αστάνα. Αλλά, μέχρι τώρα, εξαιτίας του τουρκικού βέτο, έχουμε εξαιρεθεί από όλες αυτές τις συνομιλίες. Αυτό είναι λάθος και οι ΗΠΑ έχουν ευθύνη γι΄ αυτό. Εάν οι ΗΠΑ ήθελαν θα μπορούσαν να πιέσουν, ώστε να συμπεριληφθούμε στις συνομιλίες. Η Τουρκία και ο Ερντογάν έχουν τον δικό τους τρόπο να εξισορροπούν τις σχέσεις τους. Μας μιμούνται, διατηρώντας σχέσεις με τους Αμερικανούς από τη μία πλευρά και με τους Ρώσους από την άλλη.
Al-Monitor: Τι συμβαίνει με τον οδικό χάρτη της Manbij; Πιστεύετε ότι η Τουρκία θα χαλαρώσει την πίεση της μετά τις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου;
Κομπάνι: Η Manbij είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα. Πριν από την απελευθέρωση της από το ΙΚ, υπήρχε συμφωνία μεταξύ όλων των πλευρών, ανάμεσα στη Συμμαχία, στην Άγκυρα, στο Στρατιωτικό Συμβούλιο της Manbij και στο SDF. Ήρθαμε κοντά και κάναμε συμφωνία. Δεν δημιουργούμε εμείς γεγονότα στο έδαφος στη Manbij.
Ως SDF, πιστεύω ότι έχουμε εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις μας. Είχαμε κάποιους συμβούλους εκεί. Τους έχουμε αποσύρει. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες υπήρχαν συνεχείς διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Τουρκία σε ότι αφορά τη σύνθεση του Στρατιωτικού Συμβουλίου της Manbij. Στην Τουρκία παρουσιάστηκε μία λίστα με 171 ονόματα για το Στρατιωτικό και το Νομοθετικό Συμβούλιο της Manbij. Απ΄ ότι άκουσα η Τουρκία έχει απορρίψει δέκα ονόματα, με τη δικαιολογία ότι δεν πληρούσαν τα κριτήρια. Έτσι, αφαιρέθηκαν από τη λίστα.
Al-Monitor: Ποια ήταν τα κριτήρια;
Κομπάνι: Κατά την άποψη μας, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με αυτούς. Η Τουρκία συνεχώς εμφανίζει νέες απαιτήσεις, νέες δικαιολογίες. Τα κριτήρια τους ήταν τα μέλη του Συμβουλίου να έχουν γεννηθεί στη Manbij. Το δεχτήκαμε. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνουμε.
Al-Monitor: Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η Τουρκία θα ήθελε να βάλει τις δυνάμεις της και τους παραστρατιωτικούς της, τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA), μέσα στη Manbij και μόνο έτσι θα νιώσει ασφαλής.
Κομπάνι: Όχι μόνο στη Manbij, αλλά δεν θα είναι περίπατος η είσοδος στις περιοχές ανατολικά του Ευφράτη. Οποιαδήποτε τέτοια επέμβαση θα πυροδοτήσει μεγάλο πόλεμο. Θα ξεκινήσει τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο στη Συρία. Αυτό λέμε και αυτό πιστεύουμε. Και έχουμε προετοιμαστεί. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν θα είναι σαν την Αφρίν. Είναι μια μεγάλη περιοχή και υπάρχουν πολλές δυνάμεις. Και η αλληλεπίδραση των διεθνών συμφερόντων είναι διαφορετική. Στην Αφρίν η Τουρκία είχε κάνει συμφωνία με τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί δεν έκαναν τίποτα. Τώρα, όλοι ενδιαφέρονται για αυτή την περιοχή. Υπάρχουν Ρώσοι σε μέρος την Manbij, στην Arima. Εάν η Τουρκία επέμβει, όλοι θα επέμβουν. Η κατάσταση θα γίνει εξαιρετικά πολύπλοκη. Η Τουρκία δεν πήρε το πράσινο φως για να επέμβει και δεν θα το πάρει στο μέλλον. Αλλά, όπως σας είπα, δεν επιθυμούμε κανενός είδους πόλεμο με την Τουρκία. Μετά από οχτώ χρόνια πολέμου στη Συρία θέλουμε ειρήνη.
Al-Monitor: Από την οπτική ενός εξωτερικού παρατηρητή φαίνεται σχεδόν αδύνατο για σας να ελιχθείτε ανάμεσα σε όλα αυτά τα αντικρουόμενα συμφέροντα. Είστε με τους Αμερικανούς. Συνεργάζεστε και συντονίζεστε μαζί τους καθημερινά. Έχετε ξεκαθαρίσει ότι θέλετε οι Αμερικανοί να μείνουν. Για κάποιους, έχετε γίνει αδιαχώριστος από τους Αμερικανούς. Την ίδια στιγμή έχετε διακριθεί με την επιτυχία σας εναντίον του ΙΚ. Λέγεται ότι αυτό έχει δημιουργήσει μια κάποια ενόχληση σε κάποιους κύκλους. Υπάρχουν συζητήσεις να μετακινηθείτε σε νέα θέση, μόλις πέσει η Μπαγκούζ και επιτευχθεί η νίκη έναντι του ΙΚ. Θα θέλατε να τα σχολιάσετε; Μπορούμε να πούμε ότι κατά πρώτον είστε πιστός στο κουρδικό πολιτικό κίνημα του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν;
Κομπάνι: Κοιτάξτε τι έχει σημασία για μας. Το συριακό Κουρδιστάν (Ροζάβα) είναι μέρος του Κουρδιστάν. Αλλά, η δουλειά μας εδώ, ως μέρος του SDF, λαμβάνει χώρα σε μια περιοχή που ξεπερνά τα όρια της Ροζάβα. Έχουμε Άραβες συμμάχους. Το 1/3 του συριακού εδάφους είναι υπό τον έλεγχο μας. Αυτός ο χώρος περιλαμβάνει Άραβες, Κούρδους, Κιρκάσιους, κ.ά. Η διακυβέρνηση είναι κατά το ήμισυ Άραβες, κατά το ήμισυ Κούρδοι.
Ο Αμπντουλλάχ Οτσαλάν είναι ο ηγέτης του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος και έζησε για είκοσι χρόνια στη Ροζάβα. Οι Κούρδοι, ακόμη και οι Άραβες εδώ, τον γνώριζαν. Δούλευαν μαζί. Είχε συνεισφέρει στην περιοχή. Είναι πολύ γνωστός εδώ και πολλοί άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι μαζί του. Αυτή η σύνδεση υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Al-Monitor: Εσείς συνεχίζετε να νιώθετε αυτή σύνδεση;
Κομπάνι: Ναι, όπως όλοι οι Κούρδοι. Δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ. Αλλά αυτό που είναι κακόβουλο, είναι οι τουρκικοί ισχυρισμοί ότι οτιδήποτε εδώ λειτουργεί κατ΄ εντολή του ΡΚΚ. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Εάν η Τουρκία συνεχίσει να επιτίθεται σ΄ αυτήν την περιοχή θα είναι εξαιτίας της ανικανότητας της να βρει μία λύση με το κουρδικό κίνημα στην Τουρκία, εξαιτίας της αποτυχίας της να αντιμετωπίσει την κουρδική πραγματικότητα. Είναι 100% εξαιτίας αυτού. Η τουρκική εχθρότητα δεν έχει να κάνει, όπως ισχυρίζονται, με τους δεσμούς μας με μια άλλη οργάνωση. Η Τουρκία δεν επιθυμεί να λύσει το κουρδικό πρόβλημα. Θέλει να εξαφανίσει τους Κούρδους. Το λέει ανοιχτά. Το μεγαλύτερο μέρος του κουρδικού κινήματος βρίσκεται μέσα στην Τουρκία. Αλλά η Τουρκία δεν είναι αντίθετη μόνο στο κουρδικό κίνημα μέσα της και εδώ. Ήταν αντίθετη και στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του ιρακινού Κουρδιστάν το 2017.
Για τα άλλα που είπατε (την υποτιθέμενη ενόχληση για την υποτιθέμενη φιλο-αμερικανική μου στάση και την πιθανή αλλαγή θέσεως) είναι αβάσιμα. Ίσως κάποιος διακινεί φήμες σκόπιμα. Δεν ξέρω.
Al-Monitor: Εάν η απομόνωση του Οτσαλάν τέλειωνε και μπορούσε να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο και σας έλεγε να τερματίσετε τη συμμαχία με τους Αμερικανούς, γιατί τα κόστη έχουν αρχίσει να ξεπερνούν τα οφέλη, τι θα κάνατε;
Κομπάνι: Δεν πιστεύω ότι θα έλεγε κάτι τέτοιο. Είναι λάθος να γίνεται σπέκουλα με κάτι που ποτέ δεν θα έλεγε.
Al-Monitor: Στα δημοσιευμένα πρακτικά της συνάντησης του Οτσαλάν, στη φυλακή, με Κούρδους βουλευτές, όταν υπήρχε η ειρηνευτική διαδικασία ανάμεσα στο τουρκικό κράτος και στο ΡΚΚ, αναφέρεται ότι εσείς είχατε συναντηθεί με Τούρκους αξιωματούχους στη Συρία. Είναι αλήθεια;
Κομπάνι: Ναι, όταν η ειρηνευτική διαδικασία συνεχίζονταν, το 2013, 2014 και 2015 είχαμε συναντήσεις.
Al-Monitor: Με ποιον;
Κομπάνι: Με μέλη της ΜΙΤ. Η συζήτηση αφορούσε κυρίως ζητήματα ασφαλείας συνόρων.
Al-Monitor: Εννοείτε την προστασία των κοινών σας συνόρων απέναντι στο ΙΚ;
Κομπάνι: Όχι. Οι σχέσεις της Τουρκίας με το ΙΚ ήταν πάντα πολύ καλές. Σε μία από τις συναντήσεις μας οι Τούρκοι αξιωματούχοι μας είπαν ότι το ΙΚ τους είχε παραπονεθεί ότι η Τουρκία δεν είχε κάνει αρκετά για να υπονομεύσει και να απομονώσει το YPG στην πολιορκία του Κομπάνι. Μπορείτε να το γράψετε αυτό.
Al-Monitor: Συζητήσατε για την επιχείρηση να μεταφερθεί ο τάφος του Σουλεϊμάν Σαχ στην Έσμε;
Κομπάνι: Όχι, οι Τούρκοι αξιωματικοί συναντήθηκαν με τους συντρόφους μας στο Κομπάνι. Όχι με μένα. Συντονίστηκαν. Παρείχαμε στη φάλαγγα τους συνοδούς. Οι τουρκικές δυνάμεις μετέφεραν τη σορό του Σουλεϊμάν Σαχ.
Al-Monitor: Γυρνώντας πίσω στους Αμερικανούς φαίνεται ότι θέλετε πραγματικά, να μείνουν.
Κομπάνι: Ναι, η διατήρηση της σχέσης με τους Αμερικανούς είναι προς όφελος μας και των ανθρώπων μας.
Αλλά, θα συνεχίσουμε να κριτικάρουμε τις ΗΠΑ για την αδυναμία τους να αποκαταστήσουν πολιτικές σχέσεις μαζί μας. Και δεν κάνουν αρκετά για να πιέσουν την Τουρκία σε αυτό το σημείο. Εάν ήθελαν μπορούσαν να συμπεριλάβουν την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη, ως μέρος ενός πολιτικού συμβιβασμού με το καθεστώς, στην πορεία των συνομιλιών της Γενεύης. Αλλά να μη ξεχνάμε, ότι η μάχη στο έδαφος εναντίον του ΙΚ συνεχίζεται. Από αυτή την άποψη, είναι προς όφελος μας οι δυνάμεις της Συμμαχίας να παραμείνουν εκεί.
Al-Monitor: Τι ακριβώς ζητάτε από τους Αμερικανούς;
Κομπάνι: Έχουμε τέσσερα συγκεκριμένα αιτήματα.
Το πρώτο είναι η υποστήριξη της Συμμαχίας στον πόλεμο εναντίον του ΙΚ να συνεχιστεί μέχρι το ΙΚ να καταστραφεί 100%. Και είναι σίγουρα προς το συμφέρον μας οι δυνάμεις της Συμμαχίας να παραμείνουν μέχρι να φτάσουμε σε κάποια συμφωνία με το καθεστώς. Και το ίδιο ισχύει για την Τουρκία. Πρέπει να παραμείνουν εδώ μέχρι να επιλυθούν τα προβλήματα με την Τουρκία. Και πρέπει να πάρουμε μέρος στις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ για μια ειρηνική διευθέτηση στη Συρία. Δεν ζητάμε την υποστήριξη μόνο των ΗΠΑ σε αυτό, αλλά όλων των μελών της Συμμαχίας.
Al-Monitor: Ένας ολοένα αυξημένος αριθμός αραβικών φυλών πιέζουν να κάνετε συμφωνία με το καθεστώς, λέγοντας ότι πρέπει να το κάνετε τώρα και να αγνοήσετε τους Αμερικανούς. Λένε ότι οι ίδιοι μπορούν να δώσουν τα χέρια με τον Άσαντ. Εάν οι αραβικές φυλές, με τις οποίες είστε σύμμαχοι, κάνουν χωριστές συμφωνίες με το καθεστώς, και πολλές έχουν κάνει, δεν θα απομονωθείτε;
Κομπάνι: Πρέπει να κάνουμε συμφωνία με το καθεστώς οπωσδήποτε. Αλλά πρέπει να είναι σε συνεννόηση με τους Άραβες, μέσα στο πλαίσιο μιας ενωμένης Συρίας. Το καθεστώς μιλάει τώρα για τη συμφιλίωση. Πρώτα απ΄ όλα, δεν πήγαμε σε πόλεμο με το καθεστώς. Το καθεστώς απέσυρε τις δυνάμεις του από αυτές τις περιοχές και δεν ήταν σε θέση να μας προστατέψει. Έτσι, υπερασπιστήκαμε τους εαυτούς μας. Με δεδομένο αυτό, δεν υπάρχει εχθρότητα ανάμεσα σε μας και στο καθεστώς και δεν υπάρχει ανάγκη για συμφιλίωση. Αυτό που χρειάζεται είναι να συζητηθούν τα δικαία αιτήματα μας.
Al-Monitor: Ποια είναι τα αιτήματα σας;
Κομπάνι: Έχουμε δύο βασικά αιτήματα. Το πρώτο είναι η αυτόνομη διακυβέρνηση μας εδώ να διατηρηθεί και να αποκτήσει νομικό υπόβαθρο. Το δεύτερο είναι το SDF να παραμείνει. Η ασφάλεια της περιοχής ανατολικά του Ευφράτη θα πρέπει να αφεθεί στο SDF. Αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές μας. Είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευτούμε με το καθεστώς σε αυτή τη βάση.
Al-Monitor: Με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί αρνούνται κάθε επαφή με το καθεστώς, φαίνεται ότι χρειάζεστε τους Ρώσους ως εγγυητές μιας συμφωνίας.
Κομπάνι: Δεν χρειάζεται καν να πούμε ότι η Ρωσία έχει κρίσιμο ρόλο στην επίλυση της συριακής κρίσης. Χωρίς τη Ρωσία, καμία διαρκής λύση δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η Ρωσία μπορεί να πιέσει το καθεστώς να επιλύσει το κουρδικό πρόβλημα. Και οι συνομιλίες μας με τη Ρωσία συνεχίζονται με αυτόν τον σκοπό. Αλλά οι Ρώσοι έπαιξαν εχθρικό ρόλο στην Αφρίν. Η Ρωσία άνοιξε τον συριακό εναέριο χώρο πάνω από την Αφρίν στην τουρκική αεροπορία και απέσυρε τις δυνάμεις της από την Αφρίν. Αυτό οδήγησε στην απώλεια της εμπιστοσύνης του κουρδικού λάου. Η Ρωσία πρέπει να διορθώσει το λάθος της στην Αφρίν για να επουλωθούν οι πληγές.
Al-Monitor: Προσωπικά, είστε σε επαφή με το καθεστώς;
Κομπάνι: Όχι, αλλά σύντροφοι μου είναι. Οι αντιπροσωπείες μας συναντώνται. Πάντα ήμασταν σε διάλογο με το καθεστώς. Οι διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει, αλλά είναι σε αδιέξοδο τώρα. Τους έχουμε παρουσιάσει έναν οδικό χάρτη. Αν αρνηθούν να δεχθούν τα αιτήματα μας, αν μείνουμε μόνοι μας, ακόμη και αν η Συμμαχία αποσυρθεί, θα πολεμήσουμε. Θα πολεμήσουμε μέχρι θανάτου για τα δικαιώματα μας.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες και οι αξιωματικοί όλων των βαθμών που έχουν συνεργαστεί μαζί του τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια έχουν μόνο καλά λόγια να πουν για τον Κομπάνι, που το ψευδώνυμο του όταν πολεμούσε με το ΡΚΚ ήταν Sahin Clio. Στην Τουρκία, αρέσει να υπενθυμίζει στην Ουάσινγκτον ότι το ΡΚΚ βρίσκεται στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων του αμερικανικού υπουργείου εξωτερικών και γι΄ αυτό δεν είναι πιθανό να βρεθεί ο Κομπάνι σε αμερικανικό έδαφος για να τιμηθεί για τις ικανότητες του. Το πραγματικό του όνομα είναι Ferhat Abdi Sahin και βρίσκεται στη λίστα των περισσότερο καταζητούμενων τρομοκρατών της Τουρκίας.
Ο Κομπάνι κατάγεται από τη συριακή μεθοριακή πόλη Κομπάνι, όπου ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλλάχ Οτσαλάν είχε καταφύγει το 1979. Ο Οτσαλάν ήταν ο πρώτος μέντορας του Κομπάνι και μία φωτογραφία των δύο στον Ευφράτη θεωρείται απόδειξη της εγγύτητας τους.
Αγέρωχος και ατάραχος ο Κομπάνι περιτριγυρίζεται από συμπατριώτες του από την πόλη καταγωγής του. Και για καλό λόγο. Έχει επιβιώσει από πολλές απόπειρες δολοφονίας και από μία τουρκική αεροπορική επίθεση, στο Όρος Karachok, που σύμφωνα με το SDF στόχευε τον ίδιο. Αν και ο Κομπάνι αρνείται ότι είναι μέλος του ΡΚΚ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υποστηρίζει το ευρύτερο κουρδικό πολιτικό δίκτυο, που εμπνεύστηκε ο Οτσαλάν. Όμως, μετά από τέσσερα χρόνια στο τιμόνι του SDF, σε συμμαχία με αραβικές φυλές και τους Αμερικανούς βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της προβολής, ξεπερνώντας την παράδοση του ΡΚΚ, που πάντα προβάλλονταν μόνο ο Οτσαλάν.
Η Ουάσινγκτον δεν κάνει τη ζωή του Κομπάνι ευκολότερη, ζητώντας του να κατευνάζει την Τουρκία χωρίς να του δίνει κάποια μακρόχρονη δέσμευση σε αντάλλαγμα. Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ έχουν προειδοποιήσει το SDF να μη διαπραγματευτεί με το καθεστώς Άσαντ.
Al-Monitor: Στην πρώτη συνέντευξη μας, τον Σεπτέμβριο του 2017, είχατε κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Είπατε ότι μετά την αμερικανική επέμβαση στη Συρία οι σχέσεις σας με την Τουρκία πήγαν προς τα κάτω.
Κομπάνι: Ναι, αυτό είναι αλήθεια.
Al-Monitor: Οι σχέσεις σας με την Τουρκία έχουν χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο από τότε. Ο τουρκικός στρατός έχει καταλάβει την Αφρίν.
Κομπάνι: Πράγματι.
Al-Monitor: Την ίδια στιγμή είχατε κάνει άλλη μία πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Είπατε «οι Αμερικανοί, μας είπαν, ότι στο τέλος είστε μέρος της Συρίας και θα πρέπει να διαπραγματευτείτε με το καθεστώς». Αυτό είχε πει ο πρώην ειδικός απεσταλμένος του αμερικανού προέδρου, Brett McGurk, σωστά;
Κομπάνι: Αυτό είναι αλήθεια, επίσης.
Al-Monitor: Αλλά, τώρα, η προεδρία Τραμπ συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου. Σας λέει να μην έρθετε σε συμφωνία με το καθεστώς.
Κομπάνι: Πράγματι, αυτή είναι η παρούσα πολιτική τους. Αυτό μας λένε οι Αμερικανοί διπλωμάτες. Δεν θεωρούν τις συνομιλίες με το καθεστώς προτεραιότητα και θέλουν να μη βιαστούμε. Στο τέλος, είμαστε μέρος της Συρίας. Δεν επιθυμούμε την απόσχιση μας από τη Συρία. Εάν είναι να υπάρξει μία μόνιμη λύση για την περιοχή αυτή θα είναι με τη Δαμασκό. Οι διαπραγματεύσεις με το καθεστώς είναι αναπόφευκτες και πρέπει να γίνουν.
Al-Monitor: Και φαίνεται ότι το καθεστώς είναι εδώ για να μείνει;
Κομπάνι: Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για την ανατροπή του καθεστώτος. Λένε ότι η ανατροπή πρέπει να έρθει μέσα από εκλογές. Εμείς, επίσης, θέλουμε η κυβέρνηση της Συρίας να είναι δημοκρατικά εκλεγμένη. Θα σεβαστούμε οποιαδήποτε κυβέρνηση είναι δημοκρατικά εκλεγμένη, επειδή είμαστε μέρος της Συρίας. Αυτό μπορεί να φαίνεται πολύ μακρινό τώρα, αλλά αργά ή γρήγορα θα γίνει.
Al-Monitor: Όταν οι ΗΠΑ σας λένε να μη βιαστείτε να διαπραγματευτείτε με το καθεστώς, ποια δικαιολογία σας δίνουν;
Κομπάνι: Για να είμαι δίκαιος, κάποιες από τις ανησυχίες τους είναι δικαιολογημένες. Πρέπει να εκτιμήσουμε την κατάσταση από την ευρύτερη προοπτική. Αντιτίθενται σε οποιεσδήποτε αλλαγές που θα μπορούσαν να επιδράσουν στη στρατιωτική ισορροπία στις περιοχές που τώρα είναι υπό την εξουσία μας, μαζί με τη Συμμαχία. Γιατί, αν τέτοιες αλλαγές πρόκειται να συμβούν (ανάπτυξη δυνάμεων του συριακού στρατού στις εν λόγω περιοχές) θα τους επηρεάσει αρνητικά. Και εμείς μοιραζόμαστε την άποψη τους. Λέμε στους Ρώσους και στη Δαμασκό ότι πριν οποιαδήποτε στρατιωτική αλλαγή στην περιοχή χρειάζεται ένας πολιτικός συμβιβασμός πρώτα. Τους λέμε ότι μόλις έχουμε μία πολιτική συμφωνία τότε κάποιες αλλαγές μπορούν να γίνουν στο έδαφος. Αλλά, τίποτα δεν μπορεί να γίνει μέχρι τότε.
Al-Monitor: Η άλλη ανησυχία της προεδρίας Τραμπ είναι η επιρροή του Ιράν. Λένε ότι θα διατηρήσουν μία στρατιωτική παρουσία στη Συρία μέχρι όλες οι ιρανικές δυνάμεις να αποσυρθούν. Βρίσκετε αυτή την πολιτική ρεαλιστική; Είστε έτοιμοι να βοηθήσετε τις ΗΠΑ σε αυτό;
Κομπάνι: Είμαστε σε μία μοναδική θέση. Ελέγχουμε περιοχές. Είμαστε μέρος της Συρίας. Επιθυμούμε λύση. Αντετιθέμεθα σε οποιαδήποτε ξένη επέμβαση και αυτό συμπεριλαμβάνει το Ιράν. Ήμασταν πάντα αντίθετοι στην ιρανική επέμβαση στις περιοχές μας. Έκαναν πολλές προσπάθειες να επέμβουν, ακόμη και πριν έρθουν οι Αμερικανοί, αλλά τους αποτρέψαμε. Εάν προσπαθήσουν να επέμβουν ξανά θα τους αποτρέψουμε πάλι.
Al-Monitor: Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πηγαίνουν μπρος – πίσω. Έλεγαν ότι θα παραμείνουν επ΄ αόριστον στη Συρία, μετά ο πρόεδρος Τραμπ είπε ότι θα αποσύρει όλες τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις και μετά είπε ότι θα μείνει ένας μικρός αριθμός, 400 στρατιώτες. Δεν βρίσκετε μία σύγχυση σε όλα αυτά; Δεν μειώνει την πίστη σας στους Αμερικανούς;
Κομπάνι: Στο τέλος στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις. Πριν έρθουν οι ΗΠΑ στη Συρία, πολεμούσαμε για τους εαυτούς μας. Και σε βάθος χρόνου έτσι θα είναι τα πράγματα. Θα πολεμάμε για τους εαυτούς μας. Αλλά, η απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν πλήρως ήταν πρόχειρη και θα ανέτρεπε τις ισορροπίες στη Συρία. Αλλά, τώρα, φαίνεται ότι μένουν.
Al-Monitor: Πιστεύετε ότι θα μείνουν;
Κομπάνι: Ας πούμε ότι θα θέλαμε να το πιστεύουμε. Στο τέλος, οι ΗΠΑ θα πράξουν σύμφωνα με το συμφέρον τους. Αλλά, μία πρόχειρη απόσυρση θα βλάψει τα συμφέροντα τους. Έτσι, φαίνεται, ότι προς το παρών μένουν.
Al-Monitor: Υπάρχει ακόμη πολύ συζήτηση για την εγκαθίδρυση μίας ζώνης ασφαλείας. Οι ΗΠΑ έλπιζαν ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι τους θα έβαζαν δυνάμεις. Αλλά εκείνοι έχουν δείξει πολύ λίγο ενδιαφέρον γι΄ αυτό.
Κομπάνι: Αυτό είναι αλήθεια.
Al-Monitor: Την ίδια στιγμή, υπάρχει και η Τουρκία. Ακούμε ότι το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών και ιδίως ο νέος ειδικός απεσταλμένος για τη Συρία, Jim Jeffrey, και η ομάδα του, σας πιέζουν να πάρετε μέτρα που θα κατευνάσουν την Τουρκία, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη Manbij. Όμως, ενώ σας πιέζουν εκ μέρους της Τουρκίας· τι σας υπόσχονται για αντάλλαγμα; Πως μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια σας με 400 στρατιώτες; Ακόμη περισσότερο, αρνούνται να αποκαταστήσουν πολιτικούς δεσμούς με τη διακυβέρνηση σας. Δεν είναι ανησυχητικό αυτό;
Κομπάνι: Το νούμερο 400, σίγουρα, δεν επαρκεί για να εκπληρώσει η Συμμαχία την αποστολή της εδώ. Τους το έχουμε πει. Πιστεύω ότι το Πεντάγωνο συμμερίζεται την άποψη μας σε αυτό. Πρέπει να αυξήσουν το νούμερο αυτό. Δεν είναι προς το συμφέρον μας να πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία. Δεν επιθυμούμε να πολεμήσουμε με την Τουρκία. Αυτή ήταν η θέση μας από την αρχή. Η Τουρκία ήταν επιθετική και παραμένει έτσι. Μας επιτέθηκαν στην Αφρίν. Μας παρενοχλούν συνέχεια. Ζητάμε από την Τουρκία να σταματήσει την επιθετικότητα της.
Εάν, οι παρούσες προσπάθειες των ΗΠΑ, στον διάλογο τους με την Τουρκία, βοηθήσουν να εξασφαλιστεί αυτό το αποτέλεσμα και αποτραπούν οι τουρκικές επιθέσεις, τότε αυτό θα είναι καλό για ‘μας. Υποστηρίζουμε τέτοιες προσπάθειες.
Al-Monitor: Λέτε ότι είναι ικανοποιητικό αποτέλεσμα, από μόνο του, το να μη σας επιτίθεται η Τουρκία; Πόσο βιώσιμη είναι η παρούσα κατάσταση σας με τις ΗΠΑ να αρνούνται να έχουν πολιτικές σχέσεις μαζί σας και να συρρικνώνουν τη στρατιωτική τους παρουσία; Πιστεύετε ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν στη Συρία μόνο για να προστατεύουν τους Κούρδους; Όσο κι αν εκτιμούν τη σχέση τους με το SDF, βάζουν σε υψηλή προτεραιότητα τη σχέση τους με την Τουρκία, πάρα τις εντάσεις μεταξύ τους.
Κομπάνι: Συμφωνώ. Και αν όλες αυτές οι προσπάθειες αποτύχουν να φέρουν θετικό αποτέλεσμα, μία διπλωματική συμφωνία, αυτό σίγουρα δεν θα είναι ικανοποιητικό για μας. Θα είναι μία προσωρινή λύση. Αυτά για την Τουρκία. Έπειτα, υπάρχει και το ζήτημα του πολιτικού συμβιβασμού με το καθεστώς. Η διεθνής κοινότητα προσπαθεί να βρει μία λύση. Οι ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη, υπό τον ΟΗΕ, οι συνομιλίες στο Σότσι η διαδικασία της Αστάνα. Αλλά, μέχρι τώρα, εξαιτίας του τουρκικού βέτο, έχουμε εξαιρεθεί από όλες αυτές τις συνομιλίες. Αυτό είναι λάθος και οι ΗΠΑ έχουν ευθύνη γι΄ αυτό. Εάν οι ΗΠΑ ήθελαν θα μπορούσαν να πιέσουν, ώστε να συμπεριληφθούμε στις συνομιλίες. Η Τουρκία και ο Ερντογάν έχουν τον δικό τους τρόπο να εξισορροπούν τις σχέσεις τους. Μας μιμούνται, διατηρώντας σχέσεις με τους Αμερικανούς από τη μία πλευρά και με τους Ρώσους από την άλλη.
Al-Monitor: Τι συμβαίνει με τον οδικό χάρτη της Manbij; Πιστεύετε ότι η Τουρκία θα χαλαρώσει την πίεση της μετά τις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου;
Κομπάνι: Η Manbij είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα. Πριν από την απελευθέρωση της από το ΙΚ, υπήρχε συμφωνία μεταξύ όλων των πλευρών, ανάμεσα στη Συμμαχία, στην Άγκυρα, στο Στρατιωτικό Συμβούλιο της Manbij και στο SDF. Ήρθαμε κοντά και κάναμε συμφωνία. Δεν δημιουργούμε εμείς γεγονότα στο έδαφος στη Manbij.
Ως SDF, πιστεύω ότι έχουμε εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις μας. Είχαμε κάποιους συμβούλους εκεί. Τους έχουμε αποσύρει. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες υπήρχαν συνεχείς διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Τουρκία σε ότι αφορά τη σύνθεση του Στρατιωτικού Συμβουλίου της Manbij. Στην Τουρκία παρουσιάστηκε μία λίστα με 171 ονόματα για το Στρατιωτικό και το Νομοθετικό Συμβούλιο της Manbij. Απ΄ ότι άκουσα η Τουρκία έχει απορρίψει δέκα ονόματα, με τη δικαιολογία ότι δεν πληρούσαν τα κριτήρια. Έτσι, αφαιρέθηκαν από τη λίστα.
Al-Monitor: Ποια ήταν τα κριτήρια;
Κομπάνι: Κατά την άποψη μας, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με αυτούς. Η Τουρκία συνεχώς εμφανίζει νέες απαιτήσεις, νέες δικαιολογίες. Τα κριτήρια τους ήταν τα μέλη του Συμβουλίου να έχουν γεννηθεί στη Manbij. Το δεχτήκαμε. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνουμε.
Al-Monitor: Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η Τουρκία θα ήθελε να βάλει τις δυνάμεις της και τους παραστρατιωτικούς της, τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA), μέσα στη Manbij και μόνο έτσι θα νιώσει ασφαλής.
Κομπάνι: Όχι μόνο στη Manbij, αλλά δεν θα είναι περίπατος η είσοδος στις περιοχές ανατολικά του Ευφράτη. Οποιαδήποτε τέτοια επέμβαση θα πυροδοτήσει μεγάλο πόλεμο. Θα ξεκινήσει τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο στη Συρία. Αυτό λέμε και αυτό πιστεύουμε. Και έχουμε προετοιμαστεί. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν θα είναι σαν την Αφρίν. Είναι μια μεγάλη περιοχή και υπάρχουν πολλές δυνάμεις. Και η αλληλεπίδραση των διεθνών συμφερόντων είναι διαφορετική. Στην Αφρίν η Τουρκία είχε κάνει συμφωνία με τη Ρωσία. Οι Αμερικανοί δεν έκαναν τίποτα. Τώρα, όλοι ενδιαφέρονται για αυτή την περιοχή. Υπάρχουν Ρώσοι σε μέρος την Manbij, στην Arima. Εάν η Τουρκία επέμβει, όλοι θα επέμβουν. Η κατάσταση θα γίνει εξαιρετικά πολύπλοκη. Η Τουρκία δεν πήρε το πράσινο φως για να επέμβει και δεν θα το πάρει στο μέλλον. Αλλά, όπως σας είπα, δεν επιθυμούμε κανενός είδους πόλεμο με την Τουρκία. Μετά από οχτώ χρόνια πολέμου στη Συρία θέλουμε ειρήνη.
Al-Monitor: Από την οπτική ενός εξωτερικού παρατηρητή φαίνεται σχεδόν αδύνατο για σας να ελιχθείτε ανάμεσα σε όλα αυτά τα αντικρουόμενα συμφέροντα. Είστε με τους Αμερικανούς. Συνεργάζεστε και συντονίζεστε μαζί τους καθημερινά. Έχετε ξεκαθαρίσει ότι θέλετε οι Αμερικανοί να μείνουν. Για κάποιους, έχετε γίνει αδιαχώριστος από τους Αμερικανούς. Την ίδια στιγμή έχετε διακριθεί με την επιτυχία σας εναντίον του ΙΚ. Λέγεται ότι αυτό έχει δημιουργήσει μια κάποια ενόχληση σε κάποιους κύκλους. Υπάρχουν συζητήσεις να μετακινηθείτε σε νέα θέση, μόλις πέσει η Μπαγκούζ και επιτευχθεί η νίκη έναντι του ΙΚ. Θα θέλατε να τα σχολιάσετε; Μπορούμε να πούμε ότι κατά πρώτον είστε πιστός στο κουρδικό πολιτικό κίνημα του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν;
Κομπάνι: Κοιτάξτε τι έχει σημασία για μας. Το συριακό Κουρδιστάν (Ροζάβα) είναι μέρος του Κουρδιστάν. Αλλά, η δουλειά μας εδώ, ως μέρος του SDF, λαμβάνει χώρα σε μια περιοχή που ξεπερνά τα όρια της Ροζάβα. Έχουμε Άραβες συμμάχους. Το 1/3 του συριακού εδάφους είναι υπό τον έλεγχο μας. Αυτός ο χώρος περιλαμβάνει Άραβες, Κούρδους, Κιρκάσιους, κ.ά. Η διακυβέρνηση είναι κατά το ήμισυ Άραβες, κατά το ήμισυ Κούρδοι.
Ο Αμπντουλλάχ Οτσαλάν είναι ο ηγέτης του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος και έζησε για είκοσι χρόνια στη Ροζάβα. Οι Κούρδοι, ακόμη και οι Άραβες εδώ, τον γνώριζαν. Δούλευαν μαζί. Είχε συνεισφέρει στην περιοχή. Είναι πολύ γνωστός εδώ και πολλοί άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι μαζί του. Αυτή η σύνδεση υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Al-Monitor: Εσείς συνεχίζετε να νιώθετε αυτή σύνδεση;
Κομπάνι: Ναι, όπως όλοι οι Κούρδοι. Δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ. Αλλά αυτό που είναι κακόβουλο, είναι οι τουρκικοί ισχυρισμοί ότι οτιδήποτε εδώ λειτουργεί κατ΄ εντολή του ΡΚΚ. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Εάν η Τουρκία συνεχίσει να επιτίθεται σ΄ αυτήν την περιοχή θα είναι εξαιτίας της ανικανότητας της να βρει μία λύση με το κουρδικό κίνημα στην Τουρκία, εξαιτίας της αποτυχίας της να αντιμετωπίσει την κουρδική πραγματικότητα. Είναι 100% εξαιτίας αυτού. Η τουρκική εχθρότητα δεν έχει να κάνει, όπως ισχυρίζονται, με τους δεσμούς μας με μια άλλη οργάνωση. Η Τουρκία δεν επιθυμεί να λύσει το κουρδικό πρόβλημα. Θέλει να εξαφανίσει τους Κούρδους. Το λέει ανοιχτά. Το μεγαλύτερο μέρος του κουρδικού κινήματος βρίσκεται μέσα στην Τουρκία. Αλλά η Τουρκία δεν είναι αντίθετη μόνο στο κουρδικό κίνημα μέσα της και εδώ. Ήταν αντίθετη και στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του ιρακινού Κουρδιστάν το 2017.
Για τα άλλα που είπατε (την υποτιθέμενη ενόχληση για την υποτιθέμενη φιλο-αμερικανική μου στάση και την πιθανή αλλαγή θέσεως) είναι αβάσιμα. Ίσως κάποιος διακινεί φήμες σκόπιμα. Δεν ξέρω.
Al-Monitor: Εάν η απομόνωση του Οτσαλάν τέλειωνε και μπορούσε να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο και σας έλεγε να τερματίσετε τη συμμαχία με τους Αμερικανούς, γιατί τα κόστη έχουν αρχίσει να ξεπερνούν τα οφέλη, τι θα κάνατε;
Κομπάνι: Δεν πιστεύω ότι θα έλεγε κάτι τέτοιο. Είναι λάθος να γίνεται σπέκουλα με κάτι που ποτέ δεν θα έλεγε.
Al-Monitor: Στα δημοσιευμένα πρακτικά της συνάντησης του Οτσαλάν, στη φυλακή, με Κούρδους βουλευτές, όταν υπήρχε η ειρηνευτική διαδικασία ανάμεσα στο τουρκικό κράτος και στο ΡΚΚ, αναφέρεται ότι εσείς είχατε συναντηθεί με Τούρκους αξιωματούχους στη Συρία. Είναι αλήθεια;
Κομπάνι: Ναι, όταν η ειρηνευτική διαδικασία συνεχίζονταν, το 2013, 2014 και 2015 είχαμε συναντήσεις.
Al-Monitor: Με ποιον;
Κομπάνι: Με μέλη της ΜΙΤ. Η συζήτηση αφορούσε κυρίως ζητήματα ασφαλείας συνόρων.
Al-Monitor: Εννοείτε την προστασία των κοινών σας συνόρων απέναντι στο ΙΚ;
Κομπάνι: Όχι. Οι σχέσεις της Τουρκίας με το ΙΚ ήταν πάντα πολύ καλές. Σε μία από τις συναντήσεις μας οι Τούρκοι αξιωματούχοι μας είπαν ότι το ΙΚ τους είχε παραπονεθεί ότι η Τουρκία δεν είχε κάνει αρκετά για να υπονομεύσει και να απομονώσει το YPG στην πολιορκία του Κομπάνι. Μπορείτε να το γράψετε αυτό.
Al-Monitor: Συζητήσατε για την επιχείρηση να μεταφερθεί ο τάφος του Σουλεϊμάν Σαχ στην Έσμε;
Κομπάνι: Όχι, οι Τούρκοι αξιωματικοί συναντήθηκαν με τους συντρόφους μας στο Κομπάνι. Όχι με μένα. Συντονίστηκαν. Παρείχαμε στη φάλαγγα τους συνοδούς. Οι τουρκικές δυνάμεις μετέφεραν τη σορό του Σουλεϊμάν Σαχ.
Al-Monitor: Γυρνώντας πίσω στους Αμερικανούς φαίνεται ότι θέλετε πραγματικά, να μείνουν.
Κομπάνι: Ναι, η διατήρηση της σχέσης με τους Αμερικανούς είναι προς όφελος μας και των ανθρώπων μας.
Αλλά, θα συνεχίσουμε να κριτικάρουμε τις ΗΠΑ για την αδυναμία τους να αποκαταστήσουν πολιτικές σχέσεις μαζί μας. Και δεν κάνουν αρκετά για να πιέσουν την Τουρκία σε αυτό το σημείο. Εάν ήθελαν μπορούσαν να συμπεριλάβουν την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη, ως μέρος ενός πολιτικού συμβιβασμού με το καθεστώς, στην πορεία των συνομιλιών της Γενεύης. Αλλά να μη ξεχνάμε, ότι η μάχη στο έδαφος εναντίον του ΙΚ συνεχίζεται. Από αυτή την άποψη, είναι προς όφελος μας οι δυνάμεις της Συμμαχίας να παραμείνουν εκεί.
Al-Monitor: Τι ακριβώς ζητάτε από τους Αμερικανούς;
Κομπάνι: Έχουμε τέσσερα συγκεκριμένα αιτήματα.
Το πρώτο είναι η υποστήριξη της Συμμαχίας στον πόλεμο εναντίον του ΙΚ να συνεχιστεί μέχρι το ΙΚ να καταστραφεί 100%. Και είναι σίγουρα προς το συμφέρον μας οι δυνάμεις της Συμμαχίας να παραμείνουν μέχρι να φτάσουμε σε κάποια συμφωνία με το καθεστώς. Και το ίδιο ισχύει για την Τουρκία. Πρέπει να παραμείνουν εδώ μέχρι να επιλυθούν τα προβλήματα με την Τουρκία. Και πρέπει να πάρουμε μέρος στις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ για μια ειρηνική διευθέτηση στη Συρία. Δεν ζητάμε την υποστήριξη μόνο των ΗΠΑ σε αυτό, αλλά όλων των μελών της Συμμαχίας.
Al-Monitor: Ένας ολοένα αυξημένος αριθμός αραβικών φυλών πιέζουν να κάνετε συμφωνία με το καθεστώς, λέγοντας ότι πρέπει να το κάνετε τώρα και να αγνοήσετε τους Αμερικανούς. Λένε ότι οι ίδιοι μπορούν να δώσουν τα χέρια με τον Άσαντ. Εάν οι αραβικές φυλές, με τις οποίες είστε σύμμαχοι, κάνουν χωριστές συμφωνίες με το καθεστώς, και πολλές έχουν κάνει, δεν θα απομονωθείτε;
Κομπάνι: Πρέπει να κάνουμε συμφωνία με το καθεστώς οπωσδήποτε. Αλλά πρέπει να είναι σε συνεννόηση με τους Άραβες, μέσα στο πλαίσιο μιας ενωμένης Συρίας. Το καθεστώς μιλάει τώρα για τη συμφιλίωση. Πρώτα απ΄ όλα, δεν πήγαμε σε πόλεμο με το καθεστώς. Το καθεστώς απέσυρε τις δυνάμεις του από αυτές τις περιοχές και δεν ήταν σε θέση να μας προστατέψει. Έτσι, υπερασπιστήκαμε τους εαυτούς μας. Με δεδομένο αυτό, δεν υπάρχει εχθρότητα ανάμεσα σε μας και στο καθεστώς και δεν υπάρχει ανάγκη για συμφιλίωση. Αυτό που χρειάζεται είναι να συζητηθούν τα δικαία αιτήματα μας.
Al-Monitor: Ποια είναι τα αιτήματα σας;
Κομπάνι: Έχουμε δύο βασικά αιτήματα. Το πρώτο είναι η αυτόνομη διακυβέρνηση μας εδώ να διατηρηθεί και να αποκτήσει νομικό υπόβαθρο. Το δεύτερο είναι το SDF να παραμείνει. Η ασφάλεια της περιοχής ανατολικά του Ευφράτη θα πρέπει να αφεθεί στο SDF. Αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές μας. Είμαστε πρόθυμοι να διαπραγματευτούμε με το καθεστώς σε αυτή τη βάση.
Al-Monitor: Με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί αρνούνται κάθε επαφή με το καθεστώς, φαίνεται ότι χρειάζεστε τους Ρώσους ως εγγυητές μιας συμφωνίας.
Κομπάνι: Δεν χρειάζεται καν να πούμε ότι η Ρωσία έχει κρίσιμο ρόλο στην επίλυση της συριακής κρίσης. Χωρίς τη Ρωσία, καμία διαρκής λύση δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η Ρωσία μπορεί να πιέσει το καθεστώς να επιλύσει το κουρδικό πρόβλημα. Και οι συνομιλίες μας με τη Ρωσία συνεχίζονται με αυτόν τον σκοπό. Αλλά οι Ρώσοι έπαιξαν εχθρικό ρόλο στην Αφρίν. Η Ρωσία άνοιξε τον συριακό εναέριο χώρο πάνω από την Αφρίν στην τουρκική αεροπορία και απέσυρε τις δυνάμεις της από την Αφρίν. Αυτό οδήγησε στην απώλεια της εμπιστοσύνης του κουρδικού λάου. Η Ρωσία πρέπει να διορθώσει το λάθος της στην Αφρίν για να επουλωθούν οι πληγές.
Al-Monitor: Προσωπικά, είστε σε επαφή με το καθεστώς;
Κομπάνι: Όχι, αλλά σύντροφοι μου είναι. Οι αντιπροσωπείες μας συναντώνται. Πάντα ήμασταν σε διάλογο με το καθεστώς. Οι διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει, αλλά είναι σε αδιέξοδο τώρα. Τους έχουμε παρουσιάσει έναν οδικό χάρτη. Αν αρνηθούν να δεχθούν τα αιτήματα μας, αν μείνουμε μόνοι μας, ακόμη και αν η Συμμαχία αποσυρθεί, θα πολεμήσουμε. Θα πολεμήσουμε μέχρι θανάτου για τα δικαιώματα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου